"Лепшы спосаб адсвяткаваць 1 мая – змагацца за правы працоўных..." Беларуская лідэрка Святлана Ціханоўская заклікае памятаць аб тым, што сённяшні дзень першапачаткова сімвалізаваў барацьбу за правы працоўных і абарону сацыяльна справядлівасці. Пра якую спрэс забыўся рэжым, абвясціўшы 1 траўня дзяржаўным «святам». Яна нагадала аб тым, як рэжым два гады таму, як і расія, ліквідаваў Беларускі кангрэс дэмакратычных прафсаюзаў і даччыныя арганізацыі, а тыя, хто абараняў інтарэсы працоўных у Беларусі былі пазбаўлены волі. "… Не дазваляйце ўшчамляць вашыя правы нават у дробязях. За іх праява ўжо заплачаная высокая цана", – падкрэсліла Ціханоўская.
Этажом ниже лежат раненные в живот, в позвоночник, в голову и с ампутацией обеих рук или ног. В правом крыле — люди с раздробленными челюстями, отравленные газом, раненные в нос, уши и глотку.
Левое крыло отведено слепым и раненным в легкие, в таз, в суставы, в почки, в мошонку, в желудок. Лишь здесь видишь наглядно, насколько уязвимо человеческое тело. Двое раненых умирают от столбняка. Их кожа становится серой, тело цепенеет, под конец жизнь теплится, — еще очень долго, — в одних только глазах.
У некоторых перебитая рука или нога подвязана на шнурке и висит в воздухе, словно вздернутая на виселице. У других к спинке кровати приделаны растяжки с тяжелыми гирями на конце, которые держат за
Для пакалення, якое ведала, што такое вайна, Дзень Перамогі быў святам "са слязамі на вачах". Бо падчас вайны і бок-пераможца прайшоў праз вялікую трагедыю. Людзі старэйшага пакалення яшчэ могуць прыгадаць, калі будуць з сабой праўдзівымі, што ў СССР 9 мая для франтавікоў быў больш днём журбы, чым ганарлівага урапатрыятычнага ўзбуджэння. Франтавікі паміналі загінулых і амаль нічога не распавядалі аб перажытым. Бо да гэтага жаху, да гэтай трагедыі не хацелася вяртацца нават у думках. "Абы не было вайны! Ніколі больш!"
Дарэчы парады ў СССР, пасля таго самага ў 1945 годзе, праводзіліся толькі тройчы ў юбілейныя гады: ў 1965-м, ў 1985-м і ў 1990-м. Ужо ў 1947 годзе Сталін зрабіў 9 мая працоўным