Сен-сенсиң! Сен өзгөчө, сен бир жансың,
Сүйүүмсүң, тек жашоомсуң, чексиз бактым!
Баш бербес багытымды башка нукка,
Мен кантип өзгөртмөкмүн сенсиз, жакшым?
Ырдасам үн алышкан торгой болдуң,
Тыңшадым, кумар болдум, тойбой койдум.
Сүйбөйүн, эстебейин деген менен,
Мажбурлап, эч эркиме койбой койдуң.
Шоксуң сен, ары кеттиң, бери кеттиң,
Эс-масмын соолуга албай, эми неттим?
Эңсөөмдү ооздуктоого чамам жетпей,
Артыңдан көзүм жумуп, ээрчип кеттим.
Сен мага сонет жаздың, эссе жаздың,
Өңүңдөн уйку көрбөй нечен аздың.
Мизден курч, өткүрлүгүң омуроолоп,
Бараткан багытымды кесе бастың.
Сен шамсың, сен жалгызсың, сен бир жансың,
Сен менен чоң болоору шексиз бактым.
Бул ырды, бул сүйүүнү азем көрктөп,
Мен кайдан жазат элем сенсиз, жакшым.
Азим Сатымкулов
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 11