,დეე ... დეე მე როომ მოოვკვდებიი ციივ მიწაში რომ ჩამდებენ მეტკინებაა ? .. დე საღამოობით შემცივდება ?.. ბავშობაში რომ მოდიოდი და მეხუტებოდი ისე მოხვალ ? .. დეე ზამთარი რომ მოვა წვიმა რომ წამოვა ... ქუხილი რომ იქნება რომ შემეშინდეს რა ვქნა .. დეე როომ მომენატრები რაა ვქნა .. დეე შენი მოფერება მინდა დეე.. დეე უკვე მენატრები უკვე შენი სითბო მენატრება.. დეე გახსოვს პირველად რომ მეჩხუბე.. სახლში გვიან რომ მოვედიი .. დეე ის თუ გახსოვს პაემანზე რომ მივდიოდი და რომ მარიგებდიი .. დეე უკვე გავიყინე...,,,,,,,,,,,,
დე,რაღაც გაგიმხილო მინდა, დე,ცრემლი დამისველებს სათქმელს, დე,ჩემი სიყვარული წმინდა, შენს სულს ლოცვად უნთებს სანთელს! დე,იცი? გაღმერთებ და მიყვარს შენში სიძლიერე მტკიცე, დე,იცი? თუ დაგჭირდა,ვფიცავ, ჩემს თავს შენს სიცოცხლეს მივცემ! დე,მინდა ტკივილმა არ გძლიოს, დე,მუდამ ბედნიერი მყავდე, დე,ვხარობ შენს შვილად რომ გავჩნდი, დე, ამით ვმადლობ უფალს ცამდე! დე,უკვე მომერია ცრემლი, გულში ჩამეღვარა სითბოდ, სანამ მე მაცოცხლებ ღმერთო, დედას იმ წუთამდე ვითხოვ!:*:*:*:)..დედის იმ ცრემლებს გაუმარჯოს!შვილის ბედნიერებისთვის რომ ტირის ,იმ დედის გულს გაუმარჯოს ამდენ ტკივილს რომ იტანს.დედის იმ მოთმინებას გაუმარჯოს დაბადებიდან დღემდე რომ ითმენს,იმ დედას გაუმარჯოს რომელიც შვილის გულისთვის ყველაფერს იტანს,იმ დედის ენ
უფალო მისმენ? -გისმენ და მერე? -დაჩოქილი გთხოვ მომეცი ძალა, მომეცი ძალა,რომ გავუმკლავდე, ამ დიდ სიყვარულს გულში რომ ვმალავ, გული სწრაფად ძგერს უფალო გესმის? გული რომ მტკივა რატომ არ მშველი? ღმერთო, მომხედე სული მიკვდება, ტანჯვით რომ ვკვდები ნუთუ არ გესმის? ღმერთო, ვერ გხედავ, სადა ხარ ნეტა? თვალთ დამიბნელდა, უფალო, ვკვდები? სიყვარული მკლავს შიგნიდან ნელა. გულს რომ მიფლითავს ნუთუ ვერ ხვდები? ღმერთო, არ მესმის, ძალიან მტკივა. ძალიან მტკივა, შენ გელოდები, ტკივილი ცეკვავს, ტანჯვა ტაშს უკრავს, ეშმაკი ზევით მწარედ დამცინის, უბედურება ჩუმად ზეიმობს,ბედნიერებას სხეულში მიკლავს. უფალო, გესმის? ხედავ რომ ვკვდები? გულს რომ მაგლეჯენ რატომ არ მშველი? უფალო სად ხარ? განა არ გესმის? მარტო დამტოვე? სრულიად
დე,რაღაც წერა ამიჩემდა დაუფარავად,
ვიღებ კალამს და წერას ისევ ხელი მივყავი,
წავალ დე,წავალ.გასაკვირი სულაც არაა,
მუდამ ასეთი,ცის და ფიქრის გოგო ვიყავი.
მთვარის ელვაში დაკრძალავენ ცრემლებს თვალები,
სული უცაბედ გზის სიშორით ვიცი შეცბება,
წავალ დე,წავალ ცის სიწმიდეს ნაზიარები,
და როგორც გსურდა,თოვლის თეთრი კაბა მეცმევა.
მტვრიან წიგნებში შემორჩება ჩემი ლექსები,
დამთავრდება და დაიწყება რაღაც ახლიდან,
წავალ დე, და ხვალ მზის სხივებთან ნაალერსები,
ჩემი ბავშვობა ფეხს აიდგამს ჩვენი სახლიდან.
წავალ დე, რაღაც ამინდებიც ისე ირევა,
ვეღარ გაუძლებს ვიცი გული ამ მოლოდინებს,
და ერთადერთი თუკი ვინმეს აეტირება,
აგეტირებათ დე შენ და ჩემს ლამაზ თოჯინებს.
წავალ დე წავალ,თუმცა ჩემს წინ ბევრი ვერსია,
წავალ და ვიცი შ