Լույսերի մեջ մնաս
Որքա՜ն երգեր չերգվեցին...
Որքա՜ն սերեր երգերիդ տակ չպարեցին...
Որքա՜ն աչքեր բառերիդ ներքո իրար չհանդիպեցին...
Որքա՜ն անավարտ երգեր քեզանից մնացին...
Մահից հետո տված սերը
Էլ ժպիտ չի պարգևի,
Արցունքները նրա սրտին
Ջերմությամբ չեն պարուրի։
Մահից հետո ծաղիկների
Բուրմունքից էլ չի արբի,
Սառը հողում խնկարկումի
Բույրը նրան չի հասնի։
Սեր տուր նրան գոյի ժամին,
Սիրուդ ծարավ չմնա,
Հեռանալուց, որ աշխարհից
Դառն հուշերով չգնա։
Ձեռքը բռնիր գոյի ժամին
Եվ պարուրիր ջերմությամբ,
Քանի՜ արցունք թափես հետո
Գնացողը հետ չի գա։
•Անի•
Նելլի Հակոբյան