საღამომშვიდობის მეგობრებო! ცუდი ამბით მოვედი და მაპატიეთ ჩვენი გოგო ძალიან ცუდათაა, ავადმყოფობამ წინსვლა და გაძლიერება გადაწყვიტა და მაგდას წამოდგომა უჭირს გთხოვთ ცოტა გავაქტიურდეთ და გულთან მივიტანოთ მაგდას მდგომარეობა, ნუ დავუშვებთ პატარა ირაკლის დაობლებას ჩვენი რეკვიზიტები:
1. საქართველოს ბანკი:
GE51BG0000000668714400
2.თიბისი ბანკი:
GE64TB7015436080100015
3.ლიბერთი ბანკი:
GE86LB0115119616889001
საიდენტიფიკაციო კოდი:
406179987
ზარი ნებისმიერი ოპერატორიდან:
0 901 701 225
ჩარიცხვა შეგიძლიათ საქართველოს ბანკის აპარატიდან (იურიდიული პირი > საიდენტიფიკაციო კოდი > ანგარიშის ნომერი) და თიბისი ფეიდან (ქველმოქმედების 5 გვერდზე)
მიმღები ააიპ "დედის ხელები"
გახსოვდეთ, ერთად
„რაც არ უნდა მშიერი იყო, ნელა ჭამე შვილო. ქრისტე ზოგჯერ კაცის სახით ჩამოივლის ხოლმე, შეიძლება მოვიდეს და ლუკმა გთხოვოს, ხომ უნდა გქონდეს ცოტა მაინც დარჩენილი, რომ უწილადოო," მეტყოდა ხოლმე ბებიაჩემი. სწრაფად ჭამა ვიცოდი და ასე ცდილობდა ჩემს გადაჩვევას.
ერთხელ გზაზე მანქანა ტალახში ჩავარდნოდათ და ვიღაც ახალგაზრდა ბიჭი მოვიდა უბანში. ჩვენ მოგვადგა კარზე. ბებიაჩემი პურს აცხობდა. სუნი იდგა მთელს უბანში. ვიქნებოდი ასე 8-9 წლისა და ეზოში ვთამაშობდი.
„უფროსი არის ვინმეო?“ პაპაჩემი არ იყო და დავუძახე ბებიაჩემს.
სამი მანეთი გაუწოდა იმან ბებიაჩემს, „ბებო, მანქანა ჩაგვივარდა ტალახში, ტრაქტორს ველოდებით, აქაურები არ ვართ, მთელი დღის მშივრები ვართ და 1-2 პური მოგვყიდეო.“
ბებიაჩემმა, „შემოდი შვილო ე