Расулуллох саллаллоху алайхи ва салламнинг кариндошлик алокаларига канчалик эътибор берганини сифатлашга тил ожизлик килади. Чунки, у зот бу бобда башариятнинг энг комили эдилар. Хатто, у зотни пайгамбар бўлишларидан аввал Курайш кофирлари хам мадх этишган ва «Содикул-Амийн» (Омонатдор ростгўй) деб таърифлашган, мухтарама онамиз Хадича разияллоху анхо хам расулуллох саллаллоху алайхи ва салламга: «Сиз кариндошлик алокаларини киласиз ва тўгри сўзлайсиз», деган эдилар.
Мана каранг, расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам вазифаларнинг энг олийси ва хакларнинг энг буюгини адо этмокдалар: етти ёшларида айрилган оналарининг кабрини зиёрат килмокдалар.
Абу Хурайра разияллоху анху деди: «Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам онасининг кабрини зиёрат этиб йигладилар ва атрофидагиларни хам йиглатдилар, сўнгра дедилар: «Роббимдан онамнинг хаккига истигфор айтишни сўрадим, У менга рухсат бермади. Унинг кабрини зиёрат килишни сўрадим, менга рухсат берди. Кабрларни зиёрат этингиз! Чунки, кабрлар ўлимни эслатади» (Имом Муслим ривояти).
Расулуллох саллаллоху алайхи ва салламнинг кариндошларига бўлган мехри, уларни (Исломга) даъват этиш, тўгри йўлни кўрсатиш ва жаханнамдан куткариш учун канчалар тиришганлари ва бу йўлда огир машаккатларни кўтаргани хакида ўйлаб кўринг...
Абу Хурайра разияллоху анху деди: «Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам «Якин кариндошларингизни (жаханнам азобидан) огохлантиринг!» (Шуаро:214) ояти нозил бўлганида Курайш кабиласини чакирдилар, улар жамланишгач, уларга карата умумий ва хусусий хитоблар килдилар: «Эй Бану Абду Шамс, эй Бану Каъб ибн Луай, ўзингларни жаханнамдан куткаринлар! Эй Бани Мурра ибн Каъб, ўзингларни жаханнамдан куткаринлар! Эй Бану Абду Маноф, Эй Бану Хошим, ўзингларни жаханнамдан куткаринлар! Эй Бану Абдулмутталиб, ўзингларни жаханнамдан куткаринлар! Эй Фотима, ўзингни жаханнамдан куткар! Мен сизлар учун Аллох хузурида бирон нарсага эга эмасман, Бирок, ўртамизда кариндошлик бўлиб, у билан сизларга (дунёда) алока киламан, холос» (Имом Муслим ривояти).
Каранг, севимли пайгамбаримиз саллаллоху алайхи ва саллам амакиси Абу Толибни Исломга даъват килишда малол олмай давом етдилар. Уни кайта-кайта даъват килдилар. Хатто, у ўлим тўшагида ётганида хам унинг олдига келиб даъват этдилар.
«Абу Толиб ўлар вактида Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам унинг хузурига кирдилар. Унинг олдида Абу Жахл ва Абдуллох ибн Аби Умайя бор эди. Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам: «Хой Амаки, «Ла илаха иллаллох» (Аллохдан бошка хак илох йўк) деб атинг, бу калимани Аллох азза ва жалланинг хузурида сиз учун хужжат килай» — дедилар. Абу Лахаб ва Абдуллох ибн Аби Умайя эй Абу Толиб, Абдулмутталибнинг миллатидан воз кечасанми?!» — дедилар. У иккиси гапиравердирлар, гапиравердилар ва охири Абу Толиб уларга: «Мен Абдулмутталибнинг миллатидаман» — деди».
Шундай бўлсада, расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам «Модомики, менга таъкикланган эмас экан, сиз учун истигфор айтаман» — дедилар. Шунда: «Пайгамбар ва иймон келтирганларнинг, жаханнам ахлидан эканлиги маълум бўлганидан сўнг кариндошлари бўлсада, мушриклар учун истигфор айтишлари мумкин эмасдир» (Тавба:113) ва «Сиз яхши кўрган одамларингизни тўгри йўлга йўллай олмайсиз» (Касас:56) оятлари нозил бўлди» (Имом Ахмад ва Имом Бухорий ва Имом Муслим ривоятлари).
Расулуллох саллаллоху алайхи ва саллам яхшилик килиш учун Абу Толибни тириклик пайтида хам кўп даъват килган, хатто хаётининг охирги лахзаларида хам Ислом динига чакирган ва ўлганидан сўнг истигфор айтган эдилар. Оят нозил бўлиши билан Алохга итоат килдилар-да, мушрик кариндошлари учун дуо килишдан тўхтадилар. Бу — Уммат учун катта мехрнинг кўринишларидан, колаверса, Ислом учун дўстлашиш ва гарчи кариндошлар бўлсада, кофир ва мушриклардан безор бўлиш кўринишларидан биридир.
(Давоми бор)
[1] - Абдуллох ибн Аббос Умар ибн Хаттобдан ривоят килади. Умар деди: «Расулуллох саллаллоху алайхи ва салламнинг хузурларига кирдим, ул зот бўйра устида ётибдилар. Олдиларига ўтирдим, расулуллох саллаллоху алайхи ва салламнинг эгнида факат изор-лунги (белдан пастга кийиладиган матох) бор эди, холос. Бўйра ёнбошларига ботиб кетибди, уйдаги нарсаларга назар ташладим. Уйнинг бир четида уч-тўрт ховуч арпа, акас кўзоги ва деворда осиглик мешни кўриб кўзимдан ёш куйилди. Эй Умар нимага йиглаяпсиз деб сўрадилар? Эй Набиюллох нега йигламас эканман, бўйра ёнбошингизга ботиб кетган бўлса, уйингизда нима борлигини хам кўриб турган бўлсам! Кисро ва Кайсарларни каранг, мевалар, анхорлар ичра бўлишса-ю, сиз Аллохнинг пайгамбари, танлаганининг холи бу бўлса!» «Эй Хаттобнинг ўгли, охират бизга ва дунё уларга бўлишига рози эмасмисан» — дедилар. Ибн Можа ривояти
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев