Бир жолу мечитте отурсам жаныма бир байке келип :
ʺУйлонгонсунбу?ʺ - деп сурап калды.
Мен '' жок '' деп жооп бердим.
ʺЭгер уйлонсон аялындын кадырын биле журʺ - деп созун улантты
- Мен уйлонгон сон ар куну аялым мени багымдат намазына ойготоор еле. Бирок мени ойготуу ото кыйын, катуу уктаар элем. Кееде аялым мени ойгото албай кыйналганда ''Эгер сиз азыр турбасаныз, багымдат намазын каза кылсаныз, анда мен бейиште бир кадам алдыда болом, биз ал жакта чогуу болбой калабыз'' - деп айтчу...
Мына эки жылдай убакыт отту. Аялым бул дуйнодон отуп кетти. Мен болсо кун сайын танкы намазымды калтырбоого тырышам. Дайыма ойготкуч (будильник) жанырган сайын аялымдын айткан созу эсиме тушот да, дароо д