Դու դեռ չես մեռել իմ հիվանդ սրտում,Դու դեռ ապրում ես երազի նման.— Բայց չէ՞ որ միշտ էլ երազ էր միայնՊայծառ պատկերըդ այս անապատում…Ես քեզ սիրում եմ, դու դեռ չես մեռել
Ես ամենուրեք քե՛զ եմ որոնում.
Դու, երազների լուսե օրրանում՝
Անո՛ւրջ, որ գուցե բնավ չես եղել…
Չկաս ու չես լինելու Դու չկա՛ս,չկա՜ս… Եվ առավոտը Այնպես աղոտ է, Ասես ցավոտ է: … ու չե՜ս լինելու: Եվ հորիզոնն է փակվում իմ առջև: Նրան փակում է ո՛չ ամպի ճոթը, Այլ քո զգեստի ամպեղեն փո՜թը: Դու չկա՛ս,չկա՜ս… Եվ օդ է դարձել Այս համատարած անտեր կարոտը: … ու չե՞ս լինելու: Ու թվում է, թե լուցկի մոտեցնեմ՝ Պիտի բռնկի ինքը վառ օդը: Դու չկա՛ս,չկա՜ս… Ինչո՞ւ եմ, սակայն քեզ զգում այնպե՛ս, Այնպե՜ս եմ զգում,ինչպես երևի Ոտից նոր զրկվածն զգում է ոտը, Որ նո՛ւյնպես չկա Ու չի՜ լինելու…
Asum en karot@ tesq chuni, bayc im karot@ nuynisk sirt uni, asum en karot@ spasel chi sirum, isk im karot@ haverj kspasi u ayd spasumic erbek chi hogni.