Xullas, inson dunyoga aldanish yoki aldash uchun emas, balki yashash uchun kelar ekan. Demoqchimanki, san sevgan,kutgan inson sani aldasa judayam alam qilar ekan. San do'st deb bilgan inson bir kun kelib sani sinishingni kutar ekan, san sevgan,yaxshi ko'rgan insoning bir kun kelib sani unutar ekan, boshing toshga tegib hech kimga keraging bo'lmay qolganida, uyda sani faqat OTA-ONANG kutar ekan.