ხანდახან ისე ძალიან ვიღლები, ისე ძალიან მინდა სულ მარტო ვიყო, ჩემთვის მქონდეს დრო, მშვიდად ჩემთვის მიკალათებული დივანზე ყავით ხელში, ყოველგვარი საზრუნავის, პრობლემები გარეშე ვიყო, წარმოვიდგენ ამ ყველაფერს და აქ მთავრდება ოცნება და იწყება დედა ეს მინდა ,დედა სად ხარ, და უბრალოდ გამოუდმებით დეეეეეედაააას ძახილი, და ვხვდები რა დროს დასვენებააა, რადროს ყავაააა :) ბავშვები აი ესაა მთავარი :) (დე როგორ მესმის ეხლა შენი, მეც დედა ვარ და ვხვდები რამდენი ამაგი გაქვს ჩვენზე, რამდენი რამე გადაგიტანია ჩვენს გამო, რამდენი გაჭირვება, ნერვიულობა რომელიც არასდროს არ გიგრძნობინებია ჩვენთვის, ხმაც კი არ აგიწევია ჩვენთვის - მეც მინდა შენნაირი დედა ვიყო მაგრამ, ვხვდები შენნაირი მე ალბათ ვერასდროს ვერ გავხდები,