ამ ქვეყნად რაც გამივლია, რასაც გავდივარ და რაც გასავლელი მაქვს, არასოდეს შემშინებია, არასოდეს მინანია, რადგან უფლის ძალით მივლია, უფლის ძალით დავდივარ და უფლის მფარველობის მჯერა..
ეს უკანასკნელი არასოდეს მიმატოვებს...
თუკი წამს უგდებ ყურს, თუკი წამებს აწამებინებ სულს, მაშინ წამწამობით ტოვებ სიცოცხლეს, მეკი რახანია გამძულდა საათი, რადგან წამწამობით ვტოვებდი წუთისოფელს....
ყოველთვის ეცადე იყო ის,ვინც სინამდვილეში ხარ და არა ის,ვინც უნდათ რომ იყო…..გიყვარდეს ის ვინც მათლა გულით გიყვარს და არა ის ვისაც უნდა რომ უყვარდე….კეთილი საქმისთვის სამაგიერო არ მოითხოვო,რადგან სიკეთე მზესავითაა,ანათებს და ათბობს… თუ სიყვარული დაგტოვებს,არ გაეკიდო,რადგან არ ყვარებიხარ ისე, როგორც იმსახურებდი…უერთგულე იმას,ვინც მართლა ერთგულების ღირსია და არა იმას,ვინც გეფიცება….დაეხმარე იმას,ვისაც მართლა დახმარება სჭირდება და არა ინას,ვინც მოითხოვს,რომ დაეხმარო….რთულ და გადამწყვეტ მომენტში ცივი გონებით განსაჯე, რადგან მრისხანებამ შეიძლება გამოუსწორებელი შეცდომა ჩაგადენინოს….დაიჯერე ის რასაც შენი თვალით ნახავ და არა ის,რაც უნდათ რომ დაიჯერო….დააფასე ის,რაც გაქვს დღეს,რადგან არავინ იცის რა იქ
...როცა თენდება, როცა მზე ამოდის, როცა ირგვლივ მეფობს სიცოცხლე, მხოლოდ მაშინ, მხოლოდ მარტო მე ვიცი, რა არის მზის ამოსვლა სხივის გარეშე და ტახტიდან სიცოცხლის დაცემა...ამ ტკივილს ....ჩემი სული უჯანყდება...როცა თენდება..ყოველ დღე.როცა მზე ამოდის...როცა და როცა...-მზია