ეს ცხოვრება უცნაური რამ ყოფილა,ბედის ბორბალს ატრიალებს როგორც სურს...ჩვენ არასდროს... სულ არაფერს გვეკითხება.სად მივყავართ...? რას გვიმზადექს...? ან რა სურს.რაც წავიდა არასოდეს დაბრუნდება,გადაიქცა მოგონებად... დარდებად...ეს ცხოვრება რა ხანმოკლე რამ ყოფილა...თვლს გაახელ და უეცრად ღამდება.საათები წიკ–წიკებენ... სად გარბიან,რას მისდევენ... ნეტავ სად ეჩქარებათ...რომ შემეძლოს მე ამ დროის შეჩერება...ბავშვობის დროს დავაბრუნებ ამ ქვეყნად.ბავშვობაში ყველაფერი წმინდაა... დაბოროტებას იქ არ ქონდა ადგილი,ღმერთო ჩემო... რამ შეცვალა ეს ცხოვრება...ბოროტებით რათ აევსო ხალხს გული.ოხ ცხოვრებავ, ბრმად მივყვებით შენს ნაკვალებს...არ კითხულობ, ვის რა ნატვრა გვქონია...ჩემს ცხოვრებას მე ვხატავდი მუდამ ფერადს...თურმე