Մի բան որ Տեր ունի, ոչ մեկ չի կարող հանձնել։ 90-ականներին Արցախը Տեր ուներ, դրա համար չկարողացան հանձնել։ 2020-ականներին Արցախը Տեր չուներ, դրա համար կարողացան հանձնել։ Ու պարտադիր չի, որ էդ տերը լինի հավաքական ժողովուրդը։ Դա կարող են լինել մի քանի հոգի։ Ու հիմնականում էդպես էլ լինում է։ Այդ տերերին առանց սպանելու չեն կարող իր ունեցածն օտարին հանձնել։ Վկա մեր նահատակները։ Հայրենիքին տիրություն անելը տարբեր ձեւերով է լինում եւ արտահայտվում։ Առաջինը քո հողի վրա ապրելով է լինում։ Խաղաղ ժամանակ հայրենիքը լքելն արդեն այն հանձնելու մի հոգեւոր ակտ է, որ անում է յուրաքանչյուրը, երբ լքում է իր ծննդավայրը։ Տարվա ընթացքում մի էրկու անգամ տուրիստի պես գալը հաշիվ չի։ Բայց այդուամենայնիվ կան նաեւ որդ
Բանվորագյուղացիական, սպասարկման ոլորտում աշխատող մեր հայրենակիցները կարծես անտեր են մնացել։ Եթե հնդիկների ներհոսքը պետական մակարդակով խրախուսվում է, ստեղծվել են զանազան կազմակերպություններ, որոնք զբաղվում են հնդիկներին գերցածր աշխատանքի տեղավորմամբ եւ հեշտ ինտեգրացիայով, ապա մեր հայրենակիցների մի լայն շերտ դուրս է մնում մրցակցությունից, կորցնում իրենց աշխատանքը, քանի որ այն աշխատավարձով, որ աշխատում են հնդիկները, ձեռնտու չէ նրանց եւ ձեռնտու է բիզնեսներին։ Մյուս կողմից արդյունավետ չեն գործում կազմակերպություններ, որոնք օգնեին այդ շրջանակին գտնել նոր աշխատանք ։ Մեր հայրենակիցները պիտի հասկանան, որ իրենք պետական քաղաքականության զոհ են, իսկ խնդրով մտահոգվողները փորձեն ձեւավորել մեխանիզմներ պաշտպ
Ո՞ՒՄ ԻՆՉԻ ՀԱՄԱՐ Է ԱՊՏԱԿԵԼ ԶՈՐԱՎԱՐԸ Զորավարն ապտակել է IV բանակային կորպուսի ռուս զորահրամանատար գեներալ Տրուխինին 1915թ. հուլիսին։ Այն բանից հետո, երբ հրաման ստացվեց Վան-Վասպուրականը թողնելու մասին (իբր թշնամու գերակշիռ ուժերի հարձակման պատճառով), I կամավորական ջոկատի հրամանատար զորավար Անդրանիկը հեռագրով անմիջապես դիմեց Կովկասյան ճակատի շտաբի պետ գեներալ Յուդենիչին, որ ինքը իր կամավորներով և տեղի բնակչությամբ կարող է պաշտպանել Վանը, միայն թե իրենց ապահովեն զինամթերքով և լեռնային հրետանիով։ Յուդենիչը տվեց իր համաձայնությունը, բայց ահա նրա այդ հեռագիրը Տրուխինը թաքցրել էր։ Այդ մասին իմանալաով, Անդրանիկն առաջին հանդիպման ժամանակ ապտակում է գեներալին եւ հայհոյում նրա ուսադիրները։ Զորավարը բ
Պատկերացնում ե՞ք հայերը վերցնեն օրինակ ինչ որ մի մզկիթ ու այն դարձնեն եկեղեցի։ Չեք պատկերացնում չէ՞։ ՈՉ մի ձեւ չի կարող տեղավորվել սա մեր մտածողության, բարոյականության մեջ։ Իսկ օրինակ թուրքը լրիվ տեղավորվում է, որ կարող է երբեմնի հզոր Կայսրության՝ Բյուզանդիայի մայրաքաղաքի Սուրբ Սոֆիայի տաճարը դարձնել մզկիթ ու հայտարարել, որ դա իրենն է։ Սա նվաճողի հոգեբանությունն է։ Էությունը։ Թուրքը հենց այդ սկզբունքով է ցայսօր շարժվում։ Ոչինչ այստեղ իրենը չի։ Բայց ինչը ինքը նվաճում է, դա արդեն իրենն է։ Սա իրենց մոտ բարոյական արժեք է։ Սա բնավորություն է, սովորություն է, ի վերջո ազգային քաղաքականություն է։ Ու պետք չի զարմանալ, որ թուրքն ասում է տոլման էլ է իմը, խորովածն էլ ու Զանգեզուրն էլ։ Էդ մենք ենք
Մէկ անգամ միայն, քառասուն տարիներու կոտորածներու ենթարկուելէ յետոյ, մէկ անգամ միայն հայ-թուրք գոյամարտին մէջ Հայը ցոյց տուաւ ազգ կազմելու իրական զէնքը: Եւ այդ եղաւ այն մաքրագործումը Հայաստանի սահմաններուն մէջ, որ, ո´վ ինչ կ’ուզէ թող յորջորջէ, Հայաստանի հանրապետութեան օրով կատարուեցաւ եւ միայն անոր արդիւնքն է այսօրի հայկական մեծամասնութիւնը հողամասի մը վրայ, որ թեկուզ բօլշեւիկ, Հայաստան է այսօր եւ Հայութիւնը` ազգութիւն: Քաղաքական միտքով ազգութիւն ու հայրենիք կը նշանակեն միայն նոյնատարր մեծամասնութիւն մը որոշ հողի վրայ: Ուրիշ սահմանումներ ազգի ու հայրենիքի մասին լրացուցիչ զարդերն ու շրջանակներն են այս էութիւնը կազմող պատկերին: Ահա թէ ինչու համար, մեր կարծիքով, Հայաստանի հայացումը աւելի մեծ ակտ