...სიყვარულით....ნათია...

შეიძლება შორს ვიყოთ ერთმანეთისგან,მაგრამ მე ყოველთვის ვიგრძნობ შენს ჩახუტებას,სითბოს და სიყვარულს...მთავარია მაგრძნობინო... "ძალიან მიყვარხარ,რაც არ უნდა შორს იყო,შენ მაინც მათბობ" #დანა

რამდენჯერ დავიწყეთ, რამდენჯერ დავამთავრეთ, რამდენჯერ აგვერია გზები, ასჯერ გაგაბრაზე, ასჯერ გამაბრაზე_ მაინც ერთმანეთს ვერ ვწყდებით. სუნთქვაშეკრული და გრძნობაარეული ყველგან, ყველაფერში გეძებ, რამდენჯერ ავუკრძალე ჩემ თავს შენი თავი და მაინც უშენოდ ვერ ვძლებ. ჩემში ისე დაჰქრის შენი მონატრება ყველას და ყველაფერს ფანტავს, არ ვიცი სად ვარ და არ ვიცი ვინა ვარ_ ჩემ თავს შენზე ფიქრში ვკარგავ. მინდა ყოველ დილით მზესავით მათბობდე, კოცნით ამიხილო თვალი, მთელი დღის ნაფერებს ღამითაც არ მთმობდე, არ მომრჩე არც ერთი წამი. შენს სითბოს ჩემს გულში სათუთად ვინახავ, შენს ღიმილს, შენს ნაკვთებს სახის, სხეულის ყოველი უჯრედით მიყვარხარ და გულის ყოველი დარტყმით მეგი კაკაბაძე და-ნა

მოლოდინი
მოლოდინი ისე გაიწელა,
ვერსად დაგინახე.
ნუთუ ვერ გაიგე?
ჩუმი შეძახილით გულით დაგიძახე.
ალბათ ყველაფერი,
წარსულს ჩაბარდება - ფარდა დაეშვება.
ლანდად გამოჩნდები,
ფიქრთა ზმანებაში -გული დამეწვება.
ტკბილი მოგონება,ღიმილმონარევი
მაგრამ ცრემლიანი.
კოცნა ტუჩის ტუჩზე ოდნავ შეხებით და
თუმცა ვნებიანი.
შენი გაელვება, სამუდამოდ
გულში  ჩაილექა.
და ეს გული მხოლოდ,
მხოლოდ ისევ შენთვის გაიღება.
22.07.12
თ.ჭ.

უნდა გავაქრო ყველა ფიქრი,ყველა ოცნება, რადგან დაღლილი იმედები აღარ ვაწვალო. უნდა წავშალო გულის კედელს მიწერილები. და სანამ წახვალ,უგულობა იქნებ მასწავლო. თ.ჭ 03,05,22

გიყვარდეს არაფერია იმაზე კარგი, ვიდრე გიყვარდეს,და გრძნობდე სითბოს. ლამაზი გრძნობა, უფლის მიერი ცხოვრების მანძილს ზეცით რომ მითბობს. სიყვარულია - დილის მზის სხივი და მთვარის შუქის თეთრად ნათება, სიყვარულია - ვარსკვლავთ ციალი, ცისარტყელების ფერთა ანთება. სიყვარულია - ზამთრის სითეთრე და გაზაფხულზე ბუნების ფეთქვა. ზაფხულის ჭრელი დღეების შემდეგ შემოდგომაზე მინდოდა მეთქვა: ეს სიყვარული თუ გადაგვარჩენს.. გიყვარდეს გულით,გონებით ,გრძნობით. „მე შენ მიყვარხარ“ - შენც სხვას უთხარი ხელი ჩავჭიდოთ ერთმანეთს, მოდით.  13.09.21 თ.ჭ

იცი ვინა ხარ? ადამიანი. რომელიც გულში მიბუდობს თბილად, რომელიც მიღებს ოცნების კარებს ამ ოცნებებში დავფრინავ მშვიდად. იცი ვინა ხარ? ის სიყვარული, ფერად სიზმრებს რომ ამიხენს ცხადლივ, ის საზრდო - წყალი,ჰაერი,მიწა, ყოველდღიურად გრძნობით რომ მაწვდის. იცი ვინა ხარ? ის სასწაული, წარმოსახვიდან მოსული მცნება. წუთიერად რომ დროს გააჩერებს რეალობა რომ სადღაცას ქრება. და თუ არ იცი დღემდე ვინა ხარ უბრალოდ გეტყვი - მე შენ მიყვარხარ. თ.ჭ

ეზო.... ------------- მზემ გამოანათა, გულმა გაიხარა მამალმაც შემოჰკრა ფრთები, ამაყად დასძახა: „ ყიყლიყოო“, მეზობლის მამლებმაც შეუწყეს ხმები... გამოიშალნენ ქათმებიც ნარნარით ქოჩორამ შეარხია თმები, ბოჩოლა ძუძუს სწოვს, იქვე ღამის დარაჯს ძაღლს ჯილდოდ არგუნეს ძვლები. ვუცქერი მშობლიურ ეზო-გარემოს თან ჩაის ვსვამ, სხივებით ვთბები, ალერსით ვუცქერი მაღლა ცას, ძირს მიწას მამულის სურნელით ვთვრები... შევნიშნე მიწიდან იამ და ენძელამ უკვე გაახილა თვალი, თვალწარმტაცი და ღვთისმშობლის წილხვედრია ქართული მიწა-წყალი. ავტორი ანნა ზაკალაშვილი 19.02.2021.წ.