-Տեսնես ինչու՞ են մարդիկ հենց գիշերը տխրում:
-Ես գիտեմ:
-Կպարզաբանես:
-Դա այնքան պարզ է: Գիշերը դու հասկանում ես, մենակ ես, քո կողքին այդ պահին ոչ մեկը չի լինում, և դու ալևս կարիք չես ունենում ժպտալու, որովհետև կտեսնես թուլությունդ: Եվ ամենավատն այն է, որ հենց այդ պահին դու հիշում ես այն ամենը, ինչն ամենաշատն ես ուզում մոռանալ: Դու սկսում ես մտածել մտածել, մտածել ու այդ մտքերից խելագարվել:
-Բայց մեկ րոպե:
-Ինչ պատահեց:
-Ես հենց դա չեմ հասկանում
-Դա-ն ին՞չ է:
-Հենց այն թե ինչու ՞ են սկսում գիշերները մտածել:
-Ախ դու չես հասկանում:
-Իսկ դու փորձիր բացատրել:
-Հասկանում ես, երբ մարդիկ ունենում են քիչ թվով խնդիրներ, երբ նրանց գիշերը գրկում են իրենց սիրելիները, կամ հեռախոսով մաղթում բարի գիշեր, դա