Дар замони подшоҳии Абдулаҳадхон дар яке аз масоҷиди Бухоро хатиби ҷавоне зоҳир бишуд, ки хутбаи вай мардумро ба гиря медаровард. Овозаи шуҳрати ин хатиби ҷавон ба Абдулаҳадхон расид ва ба он масҷид рафт ва дар яке аз хутбаҳояш иштирок кард.
Абдулаҳадхон ба ҳаракатҳои хатиби ҷавон диққат медод, ки ҳар боре номи Пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ва саҳобагонро мегирифт салавот мефиристод ва пояшро сахт ба замин мезад. Чун мардум аз хутбаи балиғи он ҷавон мутаасир шуда буданд Абдулаҳадхон нахост, то он ҳолатро халалдор бисозад.
Аз ин рӯ, то охири хутба нишаст ва баъд аз масҷид баромаданаш дастур дод, то дар назди масҷид дореро бардоранд ва фардо дар онҷо аз он хатиб хутба бихон
Яке аз саҳобагон Саляба ибни Хатимаи Ансори зиёд дар маҷлису суҳбатхои Расули Акрам (Дуъову дуруд бар у бод) менишаст ва яке аз беҳтарини уммат буд. Ғайри як муддате, ки у бо аҳли оилааш мегузаронд боқимонда вақташро ҳама рузҳо у дар маҷлиси Паёмбару асҳобаш мегузаронд.
Бо ин сабаб уро «кабутари масҷид» лақаб гузошта буданд. Аз саҷдаҳои зиёди мекардааш пешонаи у чун зонуи уштурон гашта буд. Чун дар он саҷдаҳо «хушуъу хузуъ» ҷой дошт.
Пас аз замоне Саляба саросемавор аз масҷид мерафтаги шуд. Чун Паёмбар (Дуъову дуруд бар у бод) намозро ба итмом мерасонд у зуд аз масҷид хорич мешуду давон давон суи хонааш мешитофт. Инро дида Расули Акрам (Дуъову дуруд бар у бод) боре гуфт: