Poeziastan axlos

მინდა შენი სიცოცხლე მერქვას შენი უზადო ფიქრი ვიყო... მინდა შენი ოცნება მერქვას, შენი სითბო და sigije ვიყო. იცი?მიყვარხარ მინდოდა მეთქვა მაგრამ დრო უფრო ძლიერი იყო... ვერ გავქცევივარ წერას და გეტყვი, ჩემზე მწყურვალი დრო უფრო იყო. დრომ მოიტანა,რაც ახლა ხდება გინდა მიყვარდე...თან სხვისი იყო, აი ეს არის მწარე სიმართლე... თორემ მეც მინდა შენი,რომ ვიყო. იცი?მაგიჟებს ეს ჩემი რწმენა გულში დაგმალო??? ფიქრი სხვას ითხოვს, ისე დამღალა ოცნების დევნამ ალბათ აჯობებს,რომ სხვისი იყო... დრომ მოიტანა ეს გულის ფეთქვა დროვე წაიღებს,,,იყოს... ჩემსავე გულში დავიმარხები ისე , რომ ვერაფერს იგრძნობ.

ნისლის სურნელი მოშორდა დილას, ფანჯრის მინაზე შენს სახელს ვწერდი, ვხედავდი ,როგორ დაჰქონდა ნიავს ამოხეული წიგნიდან გვერდი. მას მეოცნებე მკითხველის ნაცვლად ესალმებოდა დახრილი კედრი, ფრთხილად დაეცა ნაწვიმარ ასფალტს ამოხეული წიგნიდან გვერდი. აყვითლებული,პაწია ,ციცქნა, გვერდი ,რომელიც არავის ერგო, მკვდარი ჩიტივით დაეცა მიწას, მკვდარი ჩიტივით ასფალტზე ეგდო. მას კითხულობდა შრიალით ვერხვი, სხვა მეოცნებე მკითხველის ნაცვლად, შენც დააბიჯე,ძვირფასო ,ფეხი, ვერ შეამჩნიე ტალახში ალბათ. ღამენათევი პოეტის თვალებს დაღალულ ფიქრთა მოადგა ცრემლი: სიკვდილი ტკბილი,სიკვდილი მწარე, აუხდენელი ოცნებით მწველი. სიცარიელეს ვატარებ მკერდით, ახლა ვიგრძენი არყოფნა სრული, ამოხე

dedav shvulistvis damdnaro rad exvewebi gmertsao momkali sanam gavigo shvilisa gulis kvnesao shen chems gazrdashi ramdeni game tavs gagtenebia....... akvantan game gatexils........ ertxel ar chagdzinebia.......... chumad rom kvnes

zamtarshi cviva cidan fifqebi.............. da mas mohyveba mware fiqrebi fifqebs tan mosdevs sevda nagveli cidan mosuli tetri fanteli es kargad vici chemo dzvirfaso rom agara xar chemi mnaxveli nagvliania turme zantari fiqrebs rom gvayris cidan fanteli.............. gaivlis droda gava zamtari mogvenatreba tovli damdnari veravin gaigebs rad shemioyvarda me ase dzlier civi zamtari............................ shen nu moiwyen chemo dzvirfaso kvlav xom dadgeba chveni zamtari sul imas vnatrob rom ertad viyot sul ertad viyot me da zamtari

დრო და დრო სიკვდილს ვეკონებით, ვიდრე ქაჯეთის კარს მოვდგებოდი, ასე თავნება რო არა მყავდე, მაგ ცხრა კლიტულში არ მოხვდებოდი. შენ შეუვალი ნება მამისა, უცოდველ სისხლით გამაპოხინე, და მე დამაგდე მარებელ შლეგად, რისთვის ან რატომ გამაგებინე?! თუმც შენ რას გერჩი,ჩემი ბრალია, შენი თავი ხომ მე მაბარია, შენ გეკითხები,თორემ მავანი, ფიქრობს - კრეფს სადაც არ უბარია. ქარი უდაბნოს უცვლის კონტურებს, მაგრამ ზღვა დუმილს ვერაფერს აკლებს, მხოლოდ და მხოლოდ სამყაროს ენით, ლაზარეს ენით,მყის განაახლებს. დრონი მეფობენ და ჭეშმარიტის შენ გულის ძგერას რწმენით შეაღებ, შენთვის გვემულის შეუვალ ნებას, როგორც მედეა კარებს გააღებ.

✿⊱*• მიყვარხარ,მიყვარხარ-რა დროც არ გავიდეს, რა დღეც არ დამიდგეს მიყვარხარ ახლიდან, შენს გარდა ვერავის,ვერაფერს ვიჩემებ შენ ხარ რაც მომყვება გულიდან და მინდა.... მიყვარხარ,მიყვარხარ-რა გზაც არ გამიჩნდეს, რა მთაც არ დამიხვდეს გადმოვალ თავიდან, შენს გარდა ვეღარსად,ვერსაით ვისვენებ შენ ხარ ვინც მამშვიდებს,ვინც მყავს,რაც მინდა... მიყვარხარ,მიყვარხარ-რა დღეც არ დამიდგეს, რა გზაც არ გამიჩნდეს,მიყვარხარ ახლიდან, დღითი-დღე მეზრდები,დღითი-დღე მაკლდები, რა ვქნა თუ ცხოვრება უშენოდ არ მინდა!...•*⊰✿