დიდიხანია გამიჩდა შეგრძნება რაღაც სიცარიელის😕.....

თითქოს რაღაც მაკლდა, რომელიც სულის ერთ კუნჭულს მიფორიაქებდა😟...მერე ავიჩემე მთელი წელი რომ უნდა მენახა „ყაზბეგი“ სულ ვწუწუნებდი, პატარა ბავშვს დავემგვანე👯...ვერ მოვახერხე რომ მენახა და გული მწყდებოდა თან ძალიან😔...სანამ ამ საოცარ მხარეს ვნახავდი ისიც ავიჩემე რომ იქ სახლი მინდა🏡 და ეს მინდა უნდა ავისრულოოო!!! 😍 და დადგა ის დღე როდესაც დაადგა ჩვენს წასვლას საშველი!!!!👣⛰ მაგრამ ერთსაც დავამატებ .... სულ მეუბნეოდნენ იქ არაფერია სანახავი კლდეების გარდა...👀...🏔🤔
„და ამ დროს იქ ვნახე ის რაც არსად მინახავს🗻“ საქართველოს ბევრი კუთხე მაქვს ნანახი...ყველა თავისებურად დაუვიწყარია და საოცარი🏞... „ყაზბეგი“ ეს არის ადგილი რომელიც გამუნჯებს🙊 მე ვერ შევაფასე სიტყვებით🌄...წარწერა ფოტოზე გავაკეთე სანამ ყაზბეგს ვნახავდი და თურმე გული❤ მანამდეც ხედავდა სანამ ვნახავდი...❤ႬႠႧႨႠ