..... სევდის ტბაში დაცურავდა მწუხარების გედი, ნაღვლიანი მზერა ჰქონდა, დარდიანი ბედი. წვავდა შორი მოგონება და ოცნება მალი, უშორესი მონატრებით გედი იყო მთვრალი. ტბა ბურუსით მოცულიყო, გედის გული ნისლით, ვერც სიღრმეში მშვიდდებოდა,ვერც ნაპირზე მისვლით, ტბაში ჩანდა ზეციური ლანდის ანარეკლი, ჩანდა გზები მოფენილი ვარდითა და ეკლით. გედმა ეკლის გზა ირჩია,არ გათელა ვარდი, და ამ გზაზე ეკალივით ესობოდა დარდი, საკვირველი იყო გედი ,როცა ამდენს ძლებდა, იმ გედს ერქვა სიყვარული და შენ დაგეძებდა..
" ვინ...გაგაჩინა სიკვდილო ... თავად რატო არ კვდებიო ))) გმირებს რო აწვენ ** მიწაში თავად რატო არ წვებიო ♧ რამდენი 《《 უნდა შეჭამო ●● მაინც როვერა ძღებიო ვერ მოერევი 》》 სიცოცხლეს სიკვდილო ♡ მწარედ ცდებიო რა უგულო და ხე რამხარ .... უგულოდ ♡ რადარ ხმებიო ....!! იქნებ მდინარის პირას ხარ ~ ~ წყალში რატომარ ლპებიო.... ☆☆ იქნებდა ქვა ხარ ლოდისა მხრებზე რო აწევს მთებიო..... კრულვა გოდება არ გესმის << არც სალოცავის ხმებიო,,, დადიხარ დაუძახებლად.... შეხვალ და ჩამოჯდებიო.... როცა წაიღებ სიცოცხლეს )))) მერე უკვალოდ ქრებიო >>> არც ქვრივ და ობლებს იცოდებ.... იმათ ტირილით... ტკბებიო... იმდენი ცრემლი გვადინე.... როგორც მდინარის წყლებიო.... რასაჭირო ხარ მიწაზე .....ვფიქრობ და ვერა ვხდებიო.....))) თუ უნდა მოვკვდეთ სუ ყველა ☆☆ მაშინ რაღატო ვჩნდებითო.... ამაზე ფიქრში გავლიე უკვე რამდენი წელიო ●● იქნებ და შემოგიმოკლო ქვეყნად სავალი გზებიო )))) მასწავლე შენი ბუნაგი ** სიკვდილო გამოგყვებიო შენი დროც მალე დადგება .... სიკვდილო დაბერდებიო... ცოლი და შვილი შენ არგყავს \\\ სიკვდილო მეცოდებიო...Ещё" ვინ...გაგაჩინა სიკვდილო ... თავად რატო არ კვდებიო ))) გმირებს რო აწვენ ** მიწაში თავად რატო არ წვებიო ♧ რამდენი 《《 უნდა შეჭამო ●● მაინც როვერა ძღებიო ვერ მოერევი 》》 სიცოცხლეს სიკვდილო ♡ მწარედ ცდებიო რა უგულო და ხე რამხარ .... უგულოდ ♡ რადარ ხმებიო ....!! იქნებ მდინარის პირას ხარ ~ ~ წყალში რატომარ ლპებიო.... ☆☆ იქნებდა ქვა ხარ ლოდისა მხრებზე რო აწევს მთებიო..... კრულვა გოდება არ გესმის << არც სალოცავის ხმებიო,,, დადიხარ დაუძახებლად.... შეხვალ და ჩამოჯდებიო.... როცა წაიღებ სიცოცხლეს )))) მერე უკვალოდ ქრებიო >>> არც ქვრივ და ობლებს იცოდებ.... იმათ ტირილით... ტკბებიო... იმდენი ცრემლი გვადინე.... როგორც მდინარის წყლებიო.... რასაჭირო ხარ მიწაზე .....ვფიქრობ და ვერა ვხდებიო.....))) თუ უნდა მოვკვდეთ სუ ყველა ☆☆ მაშინ რაღატო ვჩნდებითო.... ამაზე ფიქრში გავლიე უკვე რამდენი წელიო ●● იქნებ და შემოგიმოკლო ქვეყნად სავალი გზებიო )))) მასწავლე შენი ბუნაგი ** სიკვდილო გამოგყვებიო შენი დროც მალე დადგება .... სიკვდილო დაბერდებიო... ცოლი და შვილი შენ არგყავს \\\ სიკვდილო მეცოდებიო...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 17
გედი,
ნაღვლიანი მზერა ჰქონდა, დარდიანი ბედი.
წვავდა შორი მოგონება და ოცნება მალი,
უშორესი მონატრებით გედი იყო მთვრალი.
ტბა ბურუსით მოცულიყო, გედის გული
ნისლით,
ვერც სიღრმეში მშვიდდებოდა,ვერც ნაპირზე
მისვლით,
ტბაში ჩანდა ზეციური ლანდის ანარეკლი,
ჩანდა გზები მოფენილი ვარდითა და ეკლით.
გედმა ეკლის გზა ირჩია,არ გათელა ვარდი,
და ამ გზაზე ეკალივით ესობოდა დარდი,
საკვირველი იყო გედი ,როცა ამდენს ძლებდა,
იმ გედს ერქვა სიყვარული და შენ
დაგეძებდა..
☆ ☆ რ ო ლ ა ნ დ ი ☆ ☆
☆☆ იქნებდა ქვა ხარ ლოდისა მხრებზე რო აწევს მთებიო..... კრულვა გოდება არ გესმის << არც სალოცავის ხმებიო,,, დადიხარ დაუძახებლად.... შეხვალ და ჩამოჯდებიო.... როცა წაიღებ სიცოცხლეს )))) მერე უკვალოდ ქრებიო >>> არც ქვრივ და ობლებს იცოდებ.... იმათ ტირილით... ტკბებიო... იმდენი ცრემლი გვადინე.... როგორც მდინარის წყლებიო.... რასაჭირო ხარ მიწაზე .....ვფიქრობ და ვერა ვხდებიო.....))) თუ უნდა მოვკვდეთ სუ ყველა ☆☆ მაშინ რაღატო ვჩნდებითო.... ამაზე ფიქრში გავლიე უკვე რამდენი წელიო ●● იქნებ და შემოგიმოკლო ქვეყნად სავალი გზებიო )))) მასწავლე შენი ბუნაგი ** სიკვდილო გამოგყვებიო შენი დროც მალე დადგება .... სიკვდილო დაბერდებიო... ცოლი და შვილი შენ არგყავს \\\ სიკვდილო მეცოდებიო...Ещё" ვინ...გაგაჩინა სიკვდილო ... თავად რატო არ კვდებიო ))) გმირებს რო აწვენ ** მიწაში თავად რატო არ წვებიო ♧ რამდენი 《《 უნდა შეჭამო ●● მაინც როვერა ძღებიო ვერ მოერევი 》》 სიცოცხლეს სიკვდილო ♡ მწარედ ცდებიო რა უგულო და ხე რამხარ .... უგულოდ ♡ რადარ ხმებიო ....!! იქნებ მდინარის პირას ხარ ~ ~ წყალში რატომარ ლპებიო....
☆☆ იქნებდა ქვა ხარ ლოდისა მხრებზე რო აწევს მთებიო..... კრულვა გოდება არ გესმის << არც სალოცავის ხმებიო,,, დადიხარ დაუძახებლად.... შეხვალ და ჩამოჯდებიო.... როცა წაიღებ სიცოცხლეს )))) მერე უკვალოდ ქრებიო >>> არც ქვრივ და ობლებს იცოდებ.... იმათ ტირილით... ტკბებიო... იმდენი ცრემლი გვადინე.... როგორც მდინარის წყლებიო.... რასაჭირო ხარ მიწაზე .....ვფიქრობ და ვერა ვხდებიო.....))) თუ უნდა მოვკვდეთ სუ ყველა ☆☆ მაშინ რაღატო ვჩნდებითო.... ამაზე ფიქრში გავლიე უკვე რამდენი წელიო ●● იქნებ და შემოგიმოკლო ქვეყნად სავალი გზებიო )))) მასწავლე შენი ბუნაგი ** სიკვდილო გამოგყვებიო შენი დროც მალე დადგება .... სიკვდილო დაბერდებიო... ცოლი და შვილი შენ არგყავს \\\ სიკვდილო მეცოდებიო...
☆ ☆ რ ო ლ ა ნ დ ი ☆ ☆