დავდივარ სტატუსით ცოდვილის,

მეც უნდა ვნანობდე რაიმეს,
გული მაქვს მკვდარი და მოჭრილი,
სვავებმა კორტნეს და წაიღეს.
სულით და ხელებით,თვალებით,
ვამძიმებ ამ მიწას ტერფებით,
გამიღეთ სიწმინდის კარები
გუშინ და დღეიდან გნებდებით.
მამაო შემინდე- ცოდვები,
ვეღარ ვტევ და უკვე იბრძვიან,
სიმართლეს ნელ-ნელა ვშორდები
დღითი-დღე უფულოდ მყიდიან.
და ახლა აქა ვარ, მამაო
და ახლა ყველაფერს ვადნები,
ვაჭარი ფულს როცა კარგავდა,
შემინდე-ჩუმჩუმად ვართმევდი.
მამაო-მთელი დღე ვბილწობდი,
ვაგინე, ზოგს დედაც გამჩენი,
ცოდვას რომ ვშვრებოდი ვიცოდი
რომ ვყარე პურების ნარჩენი.
მამაო- ამის წინ ვტიროდი,
სხეული სულ როცა გაიყო,
შემინდე მამაო- ვყვიროდი,
-რომ ღმერთი აღარსად არ იყო.
მამაო შემინდე დავთვერი,
მეგონა,ზაფხულში მათოვდა,
დილაზე, ყავ-თვალებ გახელილს
წინა დღის აღარც რა მახსოვდა.
მამაო შემინდე- არ ძალმიძს,
სულყველა ვთვალო და აგიხსნა,
მამაო – ცოდვებით დანამძიმს,
შეგთხოვ რომ როგორმე დამიხსნა.