ჯანდაბას ჭაობის ლაფი და სიმყრალე, ავყევი ცხოვრების გრიგალს და ქარაშოტს უკვე ყველაფერი მკიდია ფეხებზე, ყველა როლს ვირგებ და ყველა როლს ვთამაშობ..

არ მჯერა მადლის და ქვის და მისთანების სიყალბის სასახლეს მივადგი ხარაჩო. ვთამაშობ ბედნიერს, ვთამაშობ უბედურს, ხან ჯანმრთელს და ხანაც ავადმყოფს ვთამაშობ. ვთამაშობ ზე სულელს უკვე მერამდენედ, ყველა შეგონებას ვაცხადებ ბათილად, მოთხოვნა არ არის ბაზარზე ჭკვიანის, თორემ ვითამაშებ ჭკვიანსაც ადვილად.. ვთამაშობ კეთილს და ვთამაშობ ბოროტს და (ოცნებას არ ვაძლევ უფლებას დამახრჩოს) ვთამაშობ რაინდს და ვთამაშობ მშიშარას, ვთამაშობ ღარიბს და მდიდარსაც ვთამაშობ. ვიცი, რაც მომელის ბოლო გასტროლებზე, ამიტომ სცენაზე არ ვიწვევ პარტნიორს, ხანდახან, რომ მინდა სუფრასთან მიმიშვან, გულზე მჯიღისცემით ვთამაშობ პატრიოტს.. მობრძანდით! ბილეთებს უფასოდ ვარიგებ, კართან გადამხევი ქალებიც არ დგანან.. ჩემია პიესაც, დადგმაც და როლებიც, სუფლიორებად მყავს ეშმა და სატანა! შეგხვდი და სპექტაკლი დამთავრდა მაშინვე, დავხურავ ფარდებს და რამპებსაც ჩავაქრობ. შენი სიყვარული ვეღარ ვითამაშე და ახლა უშენოდ სიცოცხლეს ვთამაშობ.