რა მოვუხერხო უშენოდ დღეებს

ან შენით სავსე ქარვისფერ სიზმრებს
მე უშენობა ვით თოფის ლულა
გამორჩეული მსხვერპლივით მიმზერს!
როგორ გავუძლო უშენოდ ყოფნას
მომავალს მარად,მარად უშენოს
ამ მონატრების უსაზღვროებას
რა გალავანი შემოვუშენო.
ეშვება მზე და ამოდის მთვარე
ჩემს მწუხარებას ვერცხლისფრად ხატავს
ო!როგორ გავლევ უშენოდ ღამეს,
უშენოდ-ზაფხულს, უშენოდ-ზამთარს,
უშენოდ,როგორ შევხვდე გაზაფხულს
გული უგულოდ როგორ ვაჩვენო
როგორ ვიზამთრო და ვიზაფხულო,
ო! როგორ მითხარ! როგორ უშენოდ!