თეთრმა ფანტელებმა დილა გააღვიძეს,

ჩემი მონატრება შეკრთა.
ამ ქვეყნად ყველა გზა რომც გამიწყდეს,
მე მაინც მოვალ შენთან!
თეთრმა ფანტელებმა ისევ დამაფიქრეს.
ახლა სხვა ხიბლი აქვს თოვას.
მთელი ეს სამყარო წინ რომ გადამიდგეს,
დამიძახე და მოვალ!
ფიფქები სათუთი შეხებით მათბობენ.
ბოლო აღარ უჩანს თოვას,
ამ ქვეყნად თავიც რომ არ მახსოვდეს,
დამიძახე და მოვალ!
ელისო ფიჩხაია ორჯონიკიძე