როგორც ქანდარაზე ჩიტები,

ჩემს წინ ჩამომსხდარან შვილები...
ჩემი ნაპერწკლები სიცოცხლის,
დედის თვალმახარა გვრიტები.
თავზე დავტრიალებ, ვაპურებ,
მათი სიყვარულით ვივსები.
ღმერთო, ნუ მომიშლი ამ წუთებს!
ღმერთო, მიდღეგრძელე შვილები!
/ირინოლა ორბელიანი/