მე ქართველი ვარ, ვარ მუსლიმანი, ამაში ცუდი რა არის განა?

ნუთუ იმიტომ, რომ მწამს ისლამი, განა არმიყვარს ჩემი ქვეყანა?! როგორ არ მიყვარს, მიყვარს და ვეტრფი, ვეტრფი ჩემ ქვეყნის ყოველსა მხარეს, მუდამ ვიქნები სადარაჯოზე და მე დავიცავ ჩემს ქვეყნის არეს. სამცხე-ჯავახეთ-კავკასიონი და უმაღლესი წერტილი შხარა, თქვენ უნდა ნახოთ მხარეთა შორის ულამაზესი ჩემი აჭარა. ადგილი, სადაც მუდამ იბრძოდენ, რომლის დაპყრობა უნდოდა ყველას, ერთი მხარიდან დიდ თურქთა ლაშქარს, მეორედან კი რუსეთის ბელადს. ვერც რუსეთის და ვერც თურქთა ჯარმა მხარეს ვერცერტმა ვერა უყო რა სამასი წელი იქ ყოპნის შემდეგ ბოლოს თურქები მაინც გაყარა. ზოგმა ქართველი მუსლიმი სამას წლის გამო თურქებს ადარა, მაშ კახელთ რათქვან როს შაჰ-აბასმა თითქმის ცხოვრება იქ გაატარა. კავკასიონინის ამომავალ მზეს ეგებებიან ლაღად კოშკები ეს სვანეთია ჩემო ქართველნო, სადაც ფრიალებს ქართლის დროშები. სვანეთი, სადაც რუსი ლაშქრობდა, აწიოკებდა პატარას თუ დიდს, ფეხმძიმე ქალებს უღელს ადგამდენ აზიდინებდენ მის უმძიმეს ტვირთს სამცხე-ჯავახეთს? არაფერს ვამბობ, სადაც სომხების ახლაც არს ბუმი, აფხაზეთი ხომ უკვე დავკარგეთ და აღარ არის ჩვენი სოხუმი. მაშ რუსები ვართ, ანდაც თურქები, ან არაბები და ანსომხები? არა ჩვენში არს ქართული სული და ამ ქართული სულით მოვკდები! ნუ განმიკითხავთ, თუკი ისლამი დღეს ცჰემთვის არის ჭეშმარიტი გზა, მე ქართველი ვარ და ჩემი ვალიც სამშობლო გახლავთ უპირველესად. მე ქართველი ვარ, ვარ მუსლიმანი, ღვთის გაჩენლი ადამიანი, ვცდილობ, რომ მივყვე ისლამის წესებს, რასაც მიბრძანებს წმინდა ყურანი