შენ ხარ?

შემოდი, ზუსტად ახლავალაგებდი ცხოვრებას.იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი.ეს... კისერზე? არაფერია, პატარადაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და...მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერპატარა ხარ და საშიში არააო.მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინარასოდეს ვიხედები, არადა ჩვენთან ასეარავინ დადის...მოდი, აი ამ პატარა გაუგებრობაზეჩამოჯექი, მეც ახლავე მოვრჩები,თაროზე შემოწყობილი რამოდენიმედამტვერილი მოგონებაღა დამრჩაგასაწმენდი,სკივრში ჩალაგებულ ფიქრებსაცგავამზეურებ და ეგაა..."დრო მიდის, ტოვებს უჩუმრად ნაკვალევს,შენს ლამაზ სიტყვებს მე დრო ვერწამართმევს,შენ დროის უდიდეს მეგობარს დაგარქმევდაამით ყოველთვის ყველასგან გაგარჩევ..