ვიცი, რომ სადღაც მაინც არსებობ.

მინდა, რომ იმედს შენ მაზიარო.
გთხოვ თუ შემხვდები ხელი ჩამჭიდე
და როგორც უცნობს არ ჩამიარო.
გზადაგზა ისევ უხმოდ დაგეძებ,
თუნდაც პატარავ, თუნდაც ხნიანო.
მინდა, რომ გნახო, მაგრამ სულ ვშიშობ,
შეხვედრა, რომ არ დავაგვიანო.
მე თვითონ უკვე არ ვიცი ვინ ვარ.
არავინ არ ვარ, მსურს ვაღიარო.
ძალა აღარ მაქვს ღვარძლსა და შურში,
ეს გზა ტაძრამდე, რომ გავიარო.
ყველგან დაგეძებ, ვერსად გიპოვნე
და ისევ გიხმობ მადლის ზიარო.
სულ ერთი სიტყვა მჭირდება შენგან,
გულის ტკივილი, რომ დავიამო.
წყაროს წყალს ვითხოვ, შხამს მაპარებენ
და მზად არიან გადამიარონ.
მე შენ მჭირდები, გემუდარები,
გადამარჩინე ადამიანო.
22.08.16.
ქეთი ალასანია.