-ვინ ხარ,სახე რატომ არ გაქვს?

-მაქვს,მაგრამ ვერასოდეს ვერავინ მხედავს.
-სახელი მაინც თუ გაქვს?
-კი,მაქვს,მაგრამ ადამიანებს მივავიწყდი.
-რატომ?
-იმიტომ,რომ ჩემი ფასი არ იციან.
-როდის ხვდებიან მაგას?
-როცა მკარგავენ.
-არც მე ვიცი შენი ფასი?
-არა,არც შენ,რადგან შენში ვარ და ვერ მამჩნევ.
-როგორ უნდა გიგრძნო?
-თვალები დახუჭე და გულისხმას მოუსმინე.
-არ მესმის,ვერაფერს ვგრძნობ.
-იმიტომ,რომ სულამდე ვერ აღწევს შენი სურვილი.
-მინდა გიგრძნო...
-მაშინ მიეცი თავს ბედნიერების უფლება.
-და,მაშინ?
-მაშინ სამუდამოდ შენში ჩავრჩები...
-აღარ მეტყვი ვინ ხარ?
-კი,ოღონდ დამპირდი,რომ შენთან დარჩენის უფლებას მომცემ.
-რატო?სხვებს არ სჭირდები?
-მე ყველას ვჭირდები,მთელს არსებობას,უჩემოდ სამყარო ვერ იარსებებდა,მაგრამ ყველაში ვნაწილდები.
-ჩემში სად უნდა იცხოვრო?
-გულში...
-მითხარი ვინ ხარ?
-სიყვარული ვარ და,არასოდეს მიგატოვებ ადამიანო ...
ალისა ელიაშვილი