ესეც გაივლის!

შენი ტკივილი, ისე სხვას კი არ ეტკიება...
შენს სიხარულსაც, ვერ გაიგებს სხვა ისე, კარგო!
შენ ატირდები, სხვას, რატომღაც, არ ეტირება...
დასარგავი ხე, შენი წილი, შენ უნდა დარგო!
შენ გაიცინებ, სხვას კი, ამ დროს, არც ეღიმება...
შენი ცრემლები, ვიღაცისთვის მხოლოდ წვეთია...
უნდა გჯეროდეს! ცუდი, კარგო, ნუ გეფიქრება!
რადგან, იცოდე, აქ, ჩვენს გვერდით, მუდამ ღმერთია...
შენი ტკივილი, ისევ ისე, შენ გეტკიება...
შენი ღიმილი სხვის ბაგეზე ვარდად არ ივლის...
თუ დღეს გაწვიმდა, მარტო ხარ და თან გეტირება...
ერთი გახსოვდეს, მალე ესეც, ესეც გაივლის!...