ერთხელ მდიდარმა მამამ შვილი ქალაქში წაიყვანა, რომ ეჩვენებინა თუ როგორი ღარიბები შეიძლებოდა ყოფილიყვნენ...

მათ მთელი დღე დაუთმეს ამ ''მოგზაურობას'' და ერთი ღამე ძალიან ღარიბი ფერმერის ვენახში...
როცა სახლში დაბრუნდნენ, მამამ ჰკითხა:
- როგორი იყო?
- ძალიან კარგი.
- ნახე როგორი ღარიბი შეიძლება იყოს ადამიანი?
- ხო...
- და რა ისწავლე ამით?
- მე ვნახე ის, რომ ჩვენ ერთი ძაღლი გვყავს სახლში, მათ კი ბევრი. ჩვენ აუზი გვაქვს, რომელიც მთელს ნახევარ ეზოშია მოწყობილი, მათ კი აქვთ ტბა, რომელსაც საზღვარი არ აქვს, ჩვენ ეზოში ლამპიონები გვიდგას, მათ კი ღამეს ვარსკვლავები უნათებენ, ჩვენი გვაქვს ეზო, რომელიც გზამდეა შემოსაზღვრული, მათ კი მთელი ჰორიზონტი, ჩვენ ვიცინით ძვირადღირებულ შოუებზე, ისინი კი ერთმანეთის ხუმრობებზე, როცა საღამოობით ერთად იკრიბებიან...
ბიჭმა ეს სიტყვები თქვა და მამას პირი გაუშრა.
ბიჭმა დაამატა:
-მადლობა, მამა, რომ მაჩვენე, როგორი ღარიბები ვართ ჩვენ!