დედობას არ შეედრება არა გრძნობა...

ეს არის ის...რის გამოც ყველაფერზე წახვალ....არ არსებობს ბარიერი....ხარ უშიშარი..მტკიცე და შეუვალი....შენ ხარ დედა!!!! ხარ იმისთვის რომ "მას"ყველაზე მეტად სჭირდები...მისი გულის ფეთქვა შენთვის სულ ერთი რომ არ არის..".მისი" სუნთქვის სიხშირე ზუსტად იცი ღამით......შენ გიყვარს ყველაზე ძლიერი სიყვარულით....თუ კი რამე არსებობს.....შენ გიყვარს შვილი და როცა დგება მასთან დაშორების დრო, თუნდაც იმიტომ, რომ ის ახალ ცხოვრებას იწყებს , დამოუკიდებლად, ეს ძალიან ძნელია... მაგრამ დედა ხომ დედაა და შვილის ბედნიერებას წინ არსდროს დაუდგება, რაც არ უნდა იყოს...დედა ყვლაფერს აიტანს.