Ի՞նչ հասկացար դու քո
սիրուց,
Քո խոսելու՜ց,խոստում
տալու՜ց,
Քամուն տվիր հույսերս ջի՜նջ,
Դարձար երա՜զ,ուրիշ ոչի՜նչ։
Ի՞նչ հասկացար սիրտ
կոտրելու՜ց,
Բախտ շեղելու՜ց, աչք
թրջելու՜ց։
Ինչի՞ս էր պետք քո կարճ
սերը,
Լայն ժպիտո՜վ կեղծ
խոսքերը։
Սրտի վերքը, գիտի՞ բուժվել,
Թե՞ դեռ պիտի երկար
տուժվել,
Ու հանդուրժել ցավը
այնքա՜ն,
Մինչ հադիպես վերք բուժողի։
Սրտի վերքը կա՞ն բուժողներ,
Հանդուրժողներ` վերքով
սրտին,
Թե` քո նման կեղծ սիրողը,
Գիտի միայն վերքը բուժե