მ შ ვ ი დ ო ბ ი ს ა თ ვ ი ს <><><><><><><><><><><><><><><><>
შეჩერდით! ნუ ესვრით სამშობლოს მომავალს!
ყური დაუგდეთ, უფლის ხმა დიდია,
გული რომ გვაჩუქა -- სამშობლოს გულია!
ის გული სიცოცხლის ლამაზი ხიდია.
შეჩერდით! რად გინდათ ასეთი სკამები,
უფალთან სინდისი მიგყვებათ მხოლოდ!
მილიონ ემიგრანტს ცრემლში გვაქვს თვალები,
ჩვენ ხომ სამშობლოს იმედით ვცხოვრობთ.
შეჩერდით! ნუ თრგუნავთ წყლის ჭავლით მომავალს!
სიკეთეს აუნთეთ ლამაზი სანთლები,
ამდენი სისხლის ღვრა არგინდათ გეყოფათ,
ამით სამშობლოს წაართვით ნათელი.
ვინ მოგცა უფლება შვილებს რომ უმცირებ,
ნიჭიერ თაობას დაუგდე ყური!
მიეცი უფლება, რომ მართოს ქვეყანა,
ის არის მამულის სული და გული!
შეჩერდით! არგინდათ ცემა და მუქარა!
გულები აჩუქეთ ამ ქვე
ახლა არ ვარ ხასიათზე, ვესაუბრო მთვარეს.....
ვერც ვარსკვლავებს ვაგებინებ, რად მიყვარხარ ასე,
ყველა წამებს ყველა წუთებს, შენზე ფიქრში ვათევ.....
სულ პატარა და ციცქნა გულს, სიყვარუულით ვავსებ.....
ახლა არ ვარ ხასიათზე, ვესაუბრო მთვარეს.....
ადრე უკვე მოვუყევი ჩვენს შესახებ ღამეს.....
ახლა ქარებს გამოვატან შენსკენ ჩემს ამ ნაწერს......
ძლიერ, ძლიერ მოენატრე ''ჯონათანის'' თვალებს.