როცა გულს გახსნი... სიალალე გულს დაეტყობა...
როცა ენდობი... მეგობრობა... ზეცას
გაწვდება...
როცა სიყვარულს... გულს... და სულსაც
ერთად ჩაწვდები...
მაშინ მიხვდები... უფლის ხელს და უფლის წყალობას...
განა ცხოვრება... წუთის-წუთით... წუთი არ არის???
განა სიცოცხლე... ისევ უფალს არ
ებარება???...
ხოდა რას ვუცდით... თუ სამყაროს გულში ვერ ვტევთ...
ერთმანეთს მაინც გავუფრთხილდეთ... რაც გვებარება...
მეგობარია სიყვარულის... თვითონ სიკეთე...
ნუთუ ნაპოვნსაც ხელს ვერ ვკიდებთ... რა გვემართება...
ხელი ჩემია... მე ჩაგკიდებთ... თქვენ ნუ
გამიშვებთ...
და მეგობრობას წინ ვერავინ
გადაუდგება...