Şərqi Anadolu, Naxçıvan və İrəvanda ermənilərin törətdikləri soyqırımlar doğu anadolu(Başbakanlıq Osmanlı Arxivinin sənədləri əsasında. 1918-1920-ci illər) 1918-1920-ci illərdə ermənilərin Şərqi Anadolu, Naxçıvan və İrəvan bölgəsində türk-müsəlman əhaliyə qarşı həyata keçirdiyi soyqırımı cinayətləri böyük güc mərkəzlərinin Azərbaycan, İran və Şərqi Anadolu torpaqlarında erməni dövləti yaratmaq üçün əsrlər boyu düşünülmüş və planlı şəkildə həyata keçirdiyi məkrli siyasətinin qanlı nəticələrindən biridir. Bu soyqırımılarını sübut edən çox sayda qiymətli sənədlər hazırda Türkiyə Cümhuriyyəti Başbakanlıq Osmanlı Arxivində (bundan sonra – BOA) qorunub saxlanılır. Həmin sənədlərdəki faktiki mate
Ermənilər türklərə qarşı Türkiyənin Ərzincan vilayətində ermənilər tərəfindən namusuna təcavüz edilən və qətlə yetirilən Pakizə adlı türk qadın 1915-ci il Türkiyənin Ərzincan vilayətində ermənilər tərəfindən namusuna təcavüz edilən və qətlə yetirilən Pakizə adlı türk qadın 1915-ci il. Artıq yüz ildir deyilən, get-gedə böyüyən yalanların “yüz illiyi”nə də gəlib çatdıq. Ermənistanın və erməni lobbisinin hər il aprel ayında “vay-şüvən”, türklərə qarşı uydurma “soyqırımı” iddiaları bu qondarma hadisənin növbəti il dönümü ərəfəsində pik həddinə çatmaqdadır. Türkiyədən torpaq və təzminat davasına qalxan ermənilər və onların havadarları hər vəchlə tarixi faktları saxtalaşdırmaqda, itkilərin sayın
Гёй мечеть (Голубая мечеть) 1760-е годы. Гусейнали хан был ханом Эривана... Однажды утром жители стали свидетелями удивительной картины. По одну сторону дороги, ведущую с центра города до каменного карьера, был рассыпан ячмень по другую люцерну. Загруженные камнями ослы кормились по пути. А чтобы ослам не было больно плетки, были из ткани. Все это делалось по усмотрению Гусейнали хана. Всем было известно о его сердоболии и щедрости. Это был тот Гусейнали хан, который в праздничные дни поднимался на холм и смотрел по сторонам. Если с чьей-то крыши не поднимался дым, он призывал к себе слугу и говорил: «Слуга, отнеси этот рис, кишмиш в тот дом. Пусть и с его крыши пойдет дым». Постепе
Гёй мечеть (Голубая мечеть) 1760-е годы. Гусейнали хан был ханом Эривана... Однажды утром жители стали свидетелями удивительной картины. По одну сторону дороги, ведущую с центра города до каменного карьера, был рассыпан ячмень по другую люцерну. Загруженные камнями ослы кормились по пути. А чтобы ослам не было больно плетки, были из ткани. Все это делалось по усмотрению Гусейнали хана. Всем было известно о его сердоболии и щедрости. Это был тот Гусейнали хан, который в праздничные дни поднимался на холм и смотрел по сторонам. Если с чьей-то крыши не поднимался дым, он призывал к себе слугу и говорил: «Слуга, отнеси этот рис, кишмиш в тот дом. Пусть и с его крыши пойдет дым». Постепе