Bazen seni düşünüyorum. Hayallerime bile çok yakışıyorsun. Kim bilir yanıma ne kadar yakışacaksın. Hayal kurmak güzel de gerçekleşmeyecek olması çok koyuyor bana. Üzülüyorum, ağlıyorum. Hele geceleri uyuyamıyorum sensiz. Mesela sen gelsen, sana sarılsam kokunu içime çeksem her şey geçicek gibi. Çok özledim seni.. Gel beraber uyuyalım, beraber uyanalım. Dizlerim de uyu saçlarınla oynayayım. Kokularımız birbirine karışsın mesela. Sen ben kok, ben sen kokayım. Ne bileyim kıyafetlerime falan karış. Kıskan beni. Sahiplen. Sen benim kadınımsın de. Benimsin, bana aitsin de. Ama yeter ki gel. Bak yapacak o kadar şey var ki.. Sen olmadan olmuyor. Gel de bu şehir nefretim olmaktan çıksın, gel de nefes
söyLeyeceğim çok şey var asLında. Ama üşeniyorum ve çok sıkıLdım önceLeri acıLarımı payLaşacak insan ararken etrafımda, şimdi kimseLer soru sormasın istiyorum. SordukLarında ise yakınLık derecesine göre 'hayat' ya da 'siktir et' diye cevap verip susuyorum. SöyLeyecek şeyimoLmadığından değiL, söyLeyecek çok şeyim var asLında ama bugüne kadar anLattıkLarım hiçbir işe yaramadığından konuşmak istemiyorum. DuyarLıLık istemiyorum, şefkat, acıma, yardım vs.de umurumda değiL. İstedigim tek şey sükunet. Durmadan 'neyin var ?' diye soruLar soran bir insandan daha kötü tek şey geLiyor akLıma ! Durmadan 'neyin var DİLEK ?' diyen birden fazLa insan.. İnsanLarın bana yapacakLarı en büyük iyiLik çeneLerini