Bir günlük evli olan cütlük, qərar verir
ki, ilk gün qapını heç kimsəyə açmasınlar.
İlk öncə bəyin atasıyla anası gəlir, qapını nə qədər döysələr də, açmırlar. Ata ana bir az gözləyib, geri dönürlər.
Bir az keçmiş, gəlinin atasıyla anası gəlir. Qapını
döyürlər, bəylə gəlin bir birinə baxırlar. Oğlan qərarlarını xatırladır baxışlarıyla, gəlin ağlayaraq,
"bunu bacarmaram" deyib, qapını açır ailəsinə. Bəy fikrə gedir, amma heç nə demir.
İllər sonra, dörd oğlandan sonra, bir qız övladları
gəlir dünyaya.
Ata çox böyük qonaqlıq verir qızının
şərəfinə. Yoldaşı təəccüblənir ki, sən 4 oğlanın heç birinə belə sevinmədin heç?
Ata qətiyyətlə deyir;
-Çünki, mənə qapı açan oğlanlarım deyil, qız