Предыдущая публикация
Ժամանակը կորել է,
Թե,ինչ որ տեղ մոլորվել է։
Ամեն ինչ խառնիխուռ,
Անմիտ շաղախվել է։
Արարել,ստեղծելու
Ձիրքն ու կամքը,
Մոռացվել է,
Կամ էլ բթացել ու ժանգոտվել է։
Մարդը ինքը բռնապետ,
Չարից խաբվել է,
Աստված մարդուց նեղացել,
Երեսը թեքել է։
Ամեն ուր բռնություն,
Դաժան ու չարիք,
Մարդը,մարդուն գազան
Հոշտող ժանիք։
Ժամանակը կորել է,
Բարին մոռացված,խռովել է։
Գուցե չի կորել,
Արար ժամանակը։
Մարդը կուրացել,
Ամենը խառնել է։
Նստած ճյուղին այն
Ինքը կտրել է։
Ինչ անի հավերժի
Ճիշտ ժամանակը,
Ամեն ինչ հսկող,
Ու մտապահող,
...Հզոր ժամանակը։
19.04.2024.թ .Մ.Մանուկյան։
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев