Предыдущая публикация
ՆԵՂԱՆԱԼ ՊԵՏՔ ՉԷ
Նեղանալ պետք չէ. հասկանալ է պետք`
Նայած, ով է դա խորապես տեսնում
Եթե քո ներսում չկա ոչ մի հետք,
Չգիտե՞մ` ինչն է այդպես նեղանում։
Հիշողութունը հետք է` լույսանուն,
Շողառատ ոգի`աննանուն մի ուժ
Ուժաքամ կանի լուսե շողերում,
Կայրի ամեն բան `որքա՜ն է անուշ։
Նեղանալ պետք չէ `դարձել ես մի հուշ,
Որքան էլ ատեն `դառնաս մոռացում
Մի պահ կլինի `մի բան աշխարհում,
Երբ բարձդ գրկես `կարոտ կա, վերհուշ...
... Ու բարձի տաքուկ ,թաքուն պատառում,
Կարոտի շողը `կասի,֊ բարի քուն...
Բարձդ դեն նետիր,եթե չես ուզում ...
Պետք չէ նեղանալ`որոշիր թաքուն։
Հուշերս եմ թողել կյանքիս անձավում,
Ինձ է ներս կանչում հուզառատ մի լույս,
Ումից նեղանամ ,թողեցի անհույս
Կարոտիս բարձը `փակ քարանձավում...
Համլետ Հակոբյան
13.08.2016թ. Լիճք
Следующая публикация
Нет комментариев