ადამიანს, რომელსაც უყვარხარ და სჯერა შენი გული არ უნდა მოუკლა... ის მარტოს არასდროს დაგტოვებს, ყველა გასაჭირში და სირთულეში გვერდით იქნება, ხელს არ გაგიშვებს, შენთან ერთად დაამარცხებს ყველა ბარიერსა და სირთულეს. ერთადერთი რაც უნდა გააკეთო, უბრალოდ მისი გაფრთხილება და ერთგულებაა...
არ უნდა დაკარგო ეს ადამიანი, მისი შენდამი ნდობა სინანულად არ უნდა აქციო, რადგან ასეთები ცხოვრებაში, როგორც წესი ერთხელ გვხვდებიან. მათი სახით ვიძენთ ყველაფერს: ძვირფას მეგობარს და ერთგულ მეორე ნახევარს. მათი დაკარგვით კი ყველაფერს ვკარგავთ.
სულით - ხორცამდე, რომ დაიხარჯები ადამიანისთვის, შენს სუნთქვად და ჰაერად, რომ გაიხდი და მისგან მხოლოდ სიცარიელეს რომ მიიღებ...
ეს სულს გიკლავს ადამიანს...
თითქოს მთავრდები!...
ნელდები!...
ქრები!...
• წასასვლელად გავემზადე, მიზეზიც არ მქონდა.
დამიძახა მომაბრუნა სასაუბრო ქონდა.
რამდენიმე წამით დარჩი- მშვიდი ტონით მითხრა,
როცა წახვალ აღარ თქვა რომ ჩემთან ყოფნა ღირდა.
-აღარ თქვა რომ, გიყვარდი და შეიცვალე მერე,
სიყვარულში არ იცვლიან ხასიათის ფერებს.
აღარ თქვა რომ დრომ გააქრო სიყვარულის ფიცი,
რადგან მივხვდი სიყარულის არაფერი იცი.
სიყვარული ხომ არ არის ის ლამაზი ნივთი,
ერთ დროს როცა მოგბეზრდება და უბრალოდ ისვრი.
სიყვარული ხომ არ არის მარტო ერთი სიტყვა,
რომ უაზროდ როცა გინდა უთხრა ძლიერ გიყვარს.
სიყვარული ხომ არ არის ხელოვნური გრძნობა,
რომ თავიდან გიყვარდეს და მერე უთხრა მორჩა.
სიყვარული შეგრძნებაა, ემოციის ფონზე
და რომ გინდა სულ გაგრძელდეს, არასოდეს მორჩეს.
სიყვარული სიგიჟეა, უმართავ
არასოდეს მივალ მეორედ იქ, სადაც ერთხელ გულცივად დამხვდნენ და აღარასოდეს გავუღებ ცხოვრების კარს მეორედ იმ ადამიანს, რომელმაც ერთხელ უკვე მაქცია ზურგი. იმიტომ არა, რომ ისევ ნაწყენი ვიქნები, არა... უბრალოდ აზრი აღარ ექნება ჩემთვის.