Предыдущая публикация
Минг бор ўлдик, минг бор тирилдик,
Раҳм этмади вақт оҳимизга.
Такрор – такрор кўмилавердик,
Ўзимизнинг тупроғимизга.
Ватан сақлар жимлигимиздир,
Ватан айтадиган сўзимиз.
Бахт – ватандир, кулфат – ватандир,
Демак, Ватан – бизнинг ўзимиз.
Ҳайқирганим қўшиқ – ватаним,
Дилга армон куйим ватандир.
Очқаб келсам, қазноқдаги нон,
Ўлан тўшак уйим ватандир.
Кўзларингнинг қораси – ватан,
Қошларингнинг ораси – ватан.
Мушкулларим бўлмай қолса ҳал,
Чорасизлик чораси ватан.
Кўзларимга қалққан қатра ёш,
Тортаётган нолам ватаним.
Ёт элларда қолганим болам,
Ўн саккиз минг олам ватаним.
Ватанимсан, севгилим, жоним,
Юрагимдир юрагинг – тошинг.
Ҳаётинг ҳар куни ватаним,
Ва айниқса, ўн саккиз ёшинг.
Жўн бир ғубор, оддий тупроғим,
Ҳар зарра, ҳар маъданим ватан.
Керак эмас ўзга ватанлар,
Чунки менинг ватаним ватан.
Лабимдаги кулгу шундандир,
Шундан кўзларимга ёш қалққан.
Лаҳза тинмас, уравергай чарх
Бу муборак илоҳий халқа.
Матназар АБДУЛҲАКИМ
Следующая публикация
Нет комментариев