#ҚИЗИМ

Ўзбегимда яп янги асар 👍
Ҳулкар туғриқхонадан тўртинчи қизи билан келгандан бери ҳаммани муносабати аввалгидан ҳам ўзгариб қолганини сезди. Аслида ҳам яхши эмасди. Энди ошкора пастга уришга ўтишди. Эри ҳам жим. Авваллари тарафини оларди. Ҳеч бўлмаса, ёлғиз қолишганда далда берарди. Болаларига қарашмаган қайнонасини айбини ёпиб, дам олиш кунлари у ишларини якунлагунча қизларга қараб турарди. Ҳомиладор деб аярди... Токи тўртинчи фарзанди ҳам қизлигини билгунича. Ўғилой қизини аппаратлар етти ойлик бўлгунча ҳам жинсини аниқлай олишмади. Бўлмаса қайнонаси олдириб ташлатмоқчи эди.
- Худойим яшашингни истаган экан~да,- Ҳулкар қизини юзларидан ўпиб,- таксикозим ҳам опаларингдан бошқача бўлганди... Бўлмаса бувинг сени қўймай аборт қилдирарди.
Ҳа Мақсад хола ҳатто 7 ойда ҳам йўқ қилиш чораси бор йўқлигини суриштирди. Ҳар тугул оила бошлиғи эсига тушган Байрамали ака:
-Тирик жона, Худодан қўрқ,- деб қўймади.
То шу пайтгача ҳомилани ўғил эканига ўзини ишонтиришга уринган эр~хотинни ўша кундан суҳбатлари кескин камайиб кетди. Мухтор анча камгап бўлиб қолди. Йўқ, хотинига ёки қизларига азоб бермади. Лекин эътибор ҳам бермай қўйди. Ҳулкарга жуда алам қилди. Ҳудди у атай қилаётгандек. Ҳамма айб ундадек. Ўзига қолса у ҳам эрини қучоғига ўғил тутмасмиди?!
Ҳулкар ғингшиган қизини таги ҳўл бўлганини кўриб, алмаштиришга шошилди. Хона у қадар иссиқ эмас, памперс эса қолмаган. Мухторга айтганди, "ойлигим чиқсин" деб қўйди. Қайнона, қайнотасидан умид қилмаса ҳам бўлади. Қайнсинглисини тўйи бўляпти, шунга йиғинишяпти. Мухторга ҳам қийин ҳам рўзғор, ҳам тўрт бола. Қизалоқ ҳам аксига олгандек туғриқхонани ўзидан шамоллаб келди. Ҳулкар қўлидан келганча табиий йўл билан даволаяпти. Онаси билан отаси "кўрманага" берган пулига дори-дармон олди. Лекин мана қирқи чиқди ҳам яхши бўлиб кетгани йўқ. Ҳар замон иссиғи чиқади. Бешикка белашга ҳам қўрқиб қолади. Қайнонаси эса "болани бешикка белаб, опаларига беринг, бемалол эплашади, чиқиб иш~пиш қилинг" деб таъна қилади. Бугун ҳам, Ҳулкар кечаси билан ухламай чиққан бўлса~да, қизини иссиғи тушганига шукур қилиб, бешикка белаб, мол~ҳолни тагини кураб, соғиб, ҳашагини бериб келди. Пишир~куйдир қилгунича катта қизи Гулжамол бешик тебратиб ўтирди. Бечора шу қизи яхши 7 ни тўлдиряпти энди, лекин ёрдамчи бўлиб қолган.
Ҳулкар қозонга суюқ овқат осиб хонасига кирди. Ўғилойни бешикдан ечиб, эмизди. Чарчаган экан ёнига ётиб кўзларини юмди. Ҳаёли бундан тўққиз йил аввалги воқеаларга кетди. Онасини уйида қанчалар бахтиёр эди у пайтлар.
Ота-онаси уни унаштиришганини айтишган пайтлар ҳаммадан аразлаб овқат емай қўйди. Чунки у эндигина тиббиёт коллежини тугатган ва ҳали ўқишни давом эттириш нияти бор эди. Онаси кўнмади.
-Тенги чиқса текин бер деган,- деди ўқиб, ишлаётган ўзига тўқ йигитдан совчи келганда.
-Мендан 7 ёш катта экан,- рози бўлмади Ҳулкар.
- Қайтага яхши, ҳаётни аччиқ~чучигини билган бўлади.
-Яхши танимайман~ку. Қандай тегаман.
- Тўйдан кейин таниб оласан.
Тамом. Қайсар онасига бас кела олмади. Дадасига юзи бўлиб айтолмади.
-Ўзимни ўлдираман,- деди унаштирув бўлган куни.
- Бор, ана ос ўзингни. Келинга айтсанг тунов куни ҳўкиз учун олиб келинган ипдан қолган ўшани топиб беради,- онаси кўзи катта~катта бўлиб кетган қизини ҳовлига қолдириб ошхонага кирди.
- Ойижон,- деди келини изидан кириб,-ростдан осиб қўйсачи.
-Осолмайди. Ўлгудек қўрқоқ,-она ҳотиржам кўринсада, қизини зимдан кузатиб юрди. Ростдан Ҳулкар жуда қўрқоқ эди. Ўзини осиш қаёқда, бир кунлик очликка ҳам чидолмади. Янгаси кириб уч-тўрт оғиз гапирганди, у чиқиб кетгач овқатни паққос тушириб олди. Кўп ўтмай янгаси яна кириб келди. Қўлида телефон:
- Олинг. Куёв,- деди пичирлаб.
Ҳулкар кўзлари пирпираб тураверди. Янгаси бир туртиб телефонни узатди. Кейин қўлини кўксига қўйиб кўрсатиб салом бериши кераклигини имо қилди.
- Ассалому алайкум,- деди қиз титраб.
1⃣
#Қизим
Мафтуна Абдуллаева
- Ваалайкум ассалом!
Ҳулкар ҳозир ҳам ўша кунни эсласа юзларига табассум югуради. Ўшанда жуда ҳаяжонланган эди. Кейин ҳам қанчадан ~қанча телефондан гаплашишганди, лекин ўшандака ҳаяжонга тушмаганди.
- Бинойидек Лайли Мажнун деганди,- онаси унаштирувдан бир ой ўтиб телефонда қиқирлашиб ўтирган қизини устидан кулиб,- яхши ҳам осиб қўймаган экансан ўзингни.
Ҳа, Ҳулкар кўникувчан қиз эди. Мухторга бирдан кўнгил қўйди. Тўйдан кейин оиладагилар талабини ҳам сўзсиз бажарди. Чунки онаси шунга мажбур қиларди доим. Инсонни иродаси туғма бўлса керак деб ўйлаб қолади у. Бўлмаса синглиси ҳам у қатори шу оилада катта бўлган. Лекин у ўзини бировга ҳафа қилдириб қўймайди. Ҳулкар онасини айтганини қилиб, бировни буйруғига кўникиб катта бўлган бўлса, синглиси Ҳаёт онасини ўзидан андоза олган экан. Борган жойида ҳам рўзғорига устун бўлиб олди. Ҳулкар эса...
- Келин, овқатингиз қайнаб ётибди шақарлаб. Қараб қўйсангиз бўлмайдими?!- ташқаридан овоз келади. Сутга тўймай қолган қизалоқ ғингшиб қолса ҳам ўрнидан туриб овқати томон борди. Қайнонаси атай қилаётганини сезиб қолган оҳирги пайтлар. Чунки янги келинлик пайти бунақа эмасди. Ҳатто учинчи қизи Орзу туғилганда ҳам бу даражада зуғум қилмасди. Энди нияти Ҳулкарни кетказиш. Ҳатто Мухторга қўй шу хотинингни деганини ҳам эшитди. Дарди ичида. Лом~лим деёлмаяпти. Чунки қайнонаси шуни кутиб турибди. Қийнайверсам кетиб қолади ёки жанжал қилади деб ўйлаяпти.
- Биз чидаймиз қизим,-деди Ҳулкар қайтиб келиб Ўғилойни меҳр билан юзларини силаб,- ҳали тилинг чиқиб ширин бўлгин ҳаммалари яхши кўриб қолади.
Қизалоқ бир нарсани тушингандек ширин кулди. Меҳри тошган Ҳулкар юзларидан ўпиб~ўпиб олди қизини.
🌹
Кечки овқатни еб бўлганларидан кейин идишларни ювиш учун ўрнидан турган Ҳулкар бешикни Гулжамолга бериб чиқиб кетди.
Қиш пайти улар ўз уйларида, қайнона~қайнота ва ягона қайнсинглиси ўз уйларида тоамланишарди. Лекин ҳамма идишларни ошхонага олиб келиб, Ҳулкар юварди. Авваллари якка~ярим ёрдам берадиган Ойнисо онасини буйруғи билан аралашмай қўйган. Қўлида телефон билан ҳовли бурчагига қараб кетди.
- Ҳа, ўйнаб~кулиб қолинг,-деди ўзига~ўзи Ҳулкар,- мен ҳам телефондаги ширин гапларни эшитиб ҳаёт фақат шунақа бахтли лаҳзалардан иборат деб ўйлаганман.
Ёдига унаштирилиб юрган пайтлари тушди. Мухтор жуда қўли очиқ йигит эди. Ҳар келганида қизга у яхши кўрадиган ширинликлардан олиб келарди.
Ҳулкар ҳаётим доим шундай ширинликлардан иборат деб ўйлар экан. Афсус, қиз ва йигит ўртасида тўйгача ҳеч ким бўлмас экан. Тўйдан кейин эса мажбуриятлар, анъаналар, урф одатлар кириб келиб, кўп нарсани ўзгартириб юборар экан.
- Онамни олдида, ҳа деб менга тиржаяверма, уларга ёқмаяпти. Жимгина юр.
- Минг уришсак ҳам ташқарига чиқиб қовоқ солма. Жимгина юр.
- Нимадир егинг келганини нега қўшнига айтасан. Онам оч қолдим деб айтибди келин кўчага чиқиб деяпти. Сени бу маънода айтмаганингни биламан. Қўшни шунақа тушинган. Улар билан гаплашма. Жимгина юр.
- Битта туққан сизми? Ўғлимни дийдиё қилиб кулоқ миясини ебсиз~ку. Ишдан чарчаб келади. Жимгина ўтиринг ёнида.
- Қаторлаштириб қиз туғиб, овоз кўтарганига ўламанми? Жимгина юринг!
Жим бўлди. Ростдан ҳа деб битта гапни эшитаверса одам амал қиладиган бўлиб қоларкан. Авваллари бир гапириб ўн куладиган қиз қолмади. Шу ҳонадондаги аёллар сингари қовоқдор, эркаклар сингари камгап одамга айланди...
- Ая, ая,- ҳаёлини катта қизини гапи бўлди- Ўғилойни йиқитиб қўйдим.
- Бешикними?!- Ҳулкар хонаси томон югурди. Даҳлиздаёқ чақалоқни чинқириб йиғлагани эшитилди. Ҳулкар икки ҳатлаб хона эшигига етиб бориб, очди.
Бешик кўтарилган. Аммо чақалоқ ҳали боғлиқ турарди.
- Ҳозир, ҳозир...- Ҳулкар болани ечиб олиб овутишга уринди. Қани тинса овози.
- Ўчир овозини!- бир пайт Мухтор бор овозида бақирди,- тинчлик борми йўқми! Ол манавиларингни ҳам еб битирди миямни. Ёз бўлса экан, бошқа хонага ўтсам.
2⃣
#Қизим
Мафтуна Абдуллаева
Ҳулкар кўкрак олмаётган боласига мажбурлаб оғзига солар экан кўзлари ёшланди. Киприкларини тез~тез пирпиратиб яширган бўлди. Оталари бақирганига болалар ҳам бир чеккада қотишди. Аммо унга эртасига иккинчи қизи Шаҳинадан эшитган гапи кўпроқ алам қилди.
- Кеча опам бешикни йиқитиб қўйди~я.
- Ҳа, опанг билмаганда.
- Кейин мен кўтаришга ёрдам бердим. Аранг кўтардик.
- Даданг кўтармадими?- ҳайрон қаради қизига.
- Йўқ, дадам ўчир анавини овозини,- деди.
Ҳулкарни кўзлари ёш пайдо бўлди. Наҳотки шунчаликка борди Мухтор. Ахир ўз боласи~ку.
🌹
Ҳулкар яна иссиғи чиқиб ёнган қизини бағрига босиб тебранганча тонг оттирди. Эри бир ҳафтадан бери вақт ажрата олмаётган хотинига бир~икки ўқрайиб қараб уйқуга кетди. Ҳулкар оғир ҳўрсинди. Ношукрлик бўлиб қолишидан қўрқади-ю, шу оила ташвишидан ҳам тўйиб кетди. Келин бўлиб тушганига саккиз йил бўлди. Биринчи қизи Гулжамол ҳам шунақа касалмандроқ туғилган эди. Уч йил кипригини устида катта қилди. Иккинчиси ҳар тугул яхши эди~ю, негадир сути келмади.
Қайнонасини жағи очилганди роса. Ундан икки йил ўтиб туғилган Орзудан бери "қизтуғар"га чиқариб кун беришмайди.
Мана энди эри ҳам совуди. Ҳулкарни юзидан бир томчи ёш юмалади. Қандай орзулари бор эди уни. Ҳаёли ўтмишга ўтди. Шу уйга келин бўлиб келган кунини эслади. Чимидиқда Мухторга тутқич бермай роса жаҳлини чиқарганди... Кейин эса "кетаман... агар яна шунақа қилсангиз қочиб кетаман" деб роса йиғлаганди.
- Нима деб кетасан,- Мухтор кулганча кийимларини кийиб, ҳиқ~ҳиқ йиғлаётган қизни елкаларидан қучганди.
- Ишингиз бўлмасин,- Ҳулкарни ўзи ҳам
айтган гапидан уялиб кетганди,- ростдан нима дейди?
- Энди мени хотимсан,- Мухтор авраганди,- майли бошқа ўзинг ҳоҳламасанг...
- Ҳоҳламайман!
- Биз болали бўлмаймизми?
- Бола...- борган сари жаҳлидан туша бошлаган Ҳулкар буни овозидан сездириб қўйганди... Мухтор кейинги гал шуни важ қилиб қизни эритиб олганди... Ҳулкар жилмайиб қўйди. Қандай бахтли дамлари бўлган экан. Мухтор уни роса кўнглига қарарди. Севарди...
Деразадан отаётган тонг шуласи кўринди. Қўлида ниҳоят қаттиқ уйқуга кетган Ўғилойни аста ерга қўйди. У ухлаганидан фойдаланиб нонушта тайёрлаши керак.
Мухтор ўрнидан тургунича Ҳулкар ҳаммасини тайёр қилди. Иккиси ҳар доим вақтли уйғонадиган иккинчи қизлари Шаҳина билан нонушта қилишди. Мухтор жим. Оҳирги пайтлар қачон қовоғини очганини эслолмайди. Ўғилой сабаб шунақа тўнг бўлиб қолди. "Ўзимни алдаб нима қиламан. Аслида қайнонам йилдан~йилга орамизни узоқлаштирди... Балки... Синглим айтганидек ўзим сабабчидирман ҳаммасига. "Тиз чўкиб елкасини берган одамни ким ҳам бошига чиқмайди" деганди у. Ростдан... Ҳар қиз туққанимда бошимни ҳам қилиб, "айбим" ни ювиш учун пой~патак бўлишни бошладим. "Айб" им эса уларга набира туғиб берганим."
Ҳулкар ғингшиган қизига қараш учун дастурхондан турди. Ўғилойни иситмаси тушиб тетик бўлиб турибди. Милкчаларини кўрсатиб тиржайди.
- Қизалоғим ўзимни, эркатойим ўзимни,- секингина шивирлади Ҳулкар. Чунки тунов куни эрини ёнида атай овоз чиқариб, меҳри эрийди деб эркалатганида сўкиб берганди. Шундан бери эрини олдида эркалатмай қўйди.
🌹
Мақсад хола ҳовлида иш қилиб юрган кенжа келин Ҳулкарга қараб асаби бузилди. Мухтор борган сари боши эгилиб бораётганига юрагига биров туз босгандек бўларди. Қани энди бу бефаросат келинни ҳам ақли ишласа-ю, кета қолса. Ўғил туғмас экан, бошқага бўшатиб берса ўрнини.
"Менга қолса..." деб минғирлаши асабини қўзғатади. Кимга қолибди бўлмаса, ўғли соппа~соғлом. Буни жуда яхши билади. Ёшлигидан яхши едириб ~ичирган. Бу келин ўзи касалмандми камкучми... Туққан болаларини ҳаммаси нимжон.
Кеча катта келини ҳам асабини бузиб кетди.
- Қизми ўғилми аввало Худо. Лекин тиббий жиҳатдан бу эркакка боғлиқ. Мухтор ўзини бир текширтирсин. Балки шамоллашми шунга ўхшаш бошқа нарсами бордир.
Яна алламбало нарсалар айтди. Қанақадир фоиз ҳақида бошини қотирди. Мени ўғлимни ўзиям, фоизи ҳам юз,- деди Мақсад хола асабийлашиб,- кўп ақллилик қилманг. Мана акаларини икковида ҳам иккитадан ўғил бор. Ўзи умуман уриғимизда йўқ, бунақа серқиз. Битта мени Мухторимни қўйнини қизга тўлдирди бу.
3⃣
#Қизим
Мафтуна Абдуллаева
Ўзи онаси қизи кўп оиладан, яна ўзи ҳам тўртта қиз туққан. Шуларига ҳеч эътибор қилмаган эканман. Ўғлим севаман деса олиб бераверибман.
Катта келин Дилбар бош чайқаб қўйди. Уни келганидан бери анча озиб ~тўзиб қолган овсинига раҳми келарди. Бошида қанақа қиз эди. Энди эса оғзидан гап ҳам келмай қолган. Ҳамма оғзига уравергандан.
Мақсад холани эса у қизиқтирмасди. Ўғли турганда келинини ўйласинми?
Синглисини ўғли суннат тўйи олдидан қилаётган Садақага келинига пирог пиширтирган Мақсад хола дастурхонга ўраб олар экан, бир чақиб олишни канда қилмади.
- Мен кетдим. Ўзи бормайман девдим. Одам бориб еб келиб, ўзи тўй қилиб дастурхон ёзолмаса уялиб ҳам қолар экан,- деди чиқиб кетар олди.
Ҳулкар оғир ютинди. Оҳирги пайтлар биров ўғил туғибди ёки суннат тўй қилаётган экан деб эшитса юраги ғаш тортадиган бўлибди. Ичида хасадга ўшаш нарса бош кўтаради. Мақсад хола эса ҳар гал бир гап билан узиб оларини қўймайди. "Болам бечора энди бугун қандай кириб боради,- деб ўйлади ҳозир ҳам йўлда кетар экан,- гапирса шумшайиб ўтиришдан бошқасини билмайди бу келин ҳам. Уфф болам бечора қачон бошини кўтариб юрар экан энди."
Қавм~қариндошни кўриб Мақсад хола бир чалғиди. Хизмат қилиб юрганларни кузатди. Кимни келини чаққон кимники дангаса кўзи қири билан кузатиб ўтирди. Диққатини ҳамма ишга аралашиб, шипиллаганча иш қилаётган ёшроқ жувон тортди. Танимагани учун сўради.
- Мавлуда ким бу?- деди синглисини туртиб.
- Қўшнимиз Фароғат опани қизи. Яқинда ажрашди. Шаҳарга тегиб кетганди. Эри наркоман экан. Битта ўғли бор эди. Қорнида ҳам бор экан, ногирон туғилади деб олдириб ташлади. Ўғил экан. Барибир уй~жой қани унга деб гурунг бериб қолганди.
- Ҳа. Расман ҳам ажрашдими?
- Ариза берган. Лекин узил~кесил нарсани олиб келган.
Мақсад холани қулоғига бошқа гап кирмади. Ҳаёлига ўз~ўзидан ғоялар қуйилиб кела бошлади... Шу билан тўйда ҳам ҳаёли тузаётган режасида бўлиб қолди.
🌹
Мухтор тўйга бориш учун тайёргарлик кўрар экан, ўзидан ~ўзи жаҳли чиқиб кетаверди. Ҳали уни, ҳали буни баҳона қилиб уришавериб, Ҳулкарни ҳит қилиб юборди. Ич~ичидан тўйга бориш малол келаётганди. Оҳирги пайтлар ўзини ноқулай ҳис қиладиган бўлиб қолибди тўйларга. Ҳудди биров "буни ўғли йўқ, нима қилар экан тўйда" деётгандек туюларди. Шу оҳиргисини ўғил бўлишини роса кутганди. Аппарат қиз деди деган гапни эшитганда Ҳулкарни уриб юборай деганди. У... у қизини ёмон кўрмайди. Лекин ёмон умид қилганди. Ҳулкар ўзича ҳафа бўлди. Лекин у яқинлари фарзандли бўлганини эшитиб, "нима бўлди?" деган саволга "яна қиз" деб жавоб бериш қанчалар оғир эканини билмайди. Елкасини қоқиб ҳоҳ истеҳзо бўлсин, ҳоҳ ичи ачиб айтилган бўлсин "ҳолва ерканмизда" деган гапдан қанчалар ғазабланишини билмайди... Атай қиладиганлар орасида кўпи яқинлари. Биттаси холасини ўғли Руфат. Ёшлигидан бирга катта бўлишган. Иккита мактабда ўқишса ҳам, қалин дўст эдилар. Бироқ йиллар ўтиб Мухтор муваффақият қозона бошлади. Ўқиди, ишга кирди, машина олди, қишлоқни энг олди қизини олди. Доим ёнида пул бор... Руфат оддий ишчи бўлиб қолди. Камига хунукроқ бола бўлгани учун у севган қизи писанд қилмади. Аламидан онаси топган бир қизга уйланди ~қўйди. Одамзод катта бўлган сари масумиятидан айрилиб бораркан. Руфатни туйғулари ҳам ҳасад измида Мухторга ғайирлик қиларди. Ниҳоят унда ҳам нозик нуқта пайдо бўлди. Қизлари! Руфат атайин Мухтор бор давраларда ўғилларидан сўз очарди. Ичида мана шунча нарсаси бўла туриб, бу ҳам бахтсиз. Менда у орзу қилган ўғиллар бор дея таскин топарди. Яна бири, азалий рақиби Нишон. Нишон билан ўқувчилик пайтидан чиқишмаган. Доим бир нарсаларни талашиб юришарди. Мактабни битириб ўқишга киришди. Кейин ишга. Кейин навбат уйланишга келди. Тақдир устиларидан кулгандек битта қизни ёқтириб қолишди.
Ўша куни тўйга боришганди. Айни уйланиш чоғи бўлгани учун, ҳаммани кўзи қизларда. Севгани, унашилгани ёки хотини борлар бўйдоқларга маслахат бериб, ора~чорада ўзлари ҳам оғизлардан оққан сўлакни ютиб қўйишарди.
- Анави ким?- Мухтор ёнидаги дўсти Муҳаммадалидан сўради.
- Қайси?
- Синглингни ёнида ўтирибди~ку, қора кўйлакли қиз.
- Ҳулкар.
4⃣
#Қизим
Мафтуна Абдуллаева
- Кимни қизи?
- Оллоназар ака бор~ку, сувчи. Шуни иккинчи қизи. Ойбек деган акаси бор.
- Чиройли қиз экан,- деди юраги жиз этиб.
- Ҳа, опасидан ҳам иккита синглисидан ҳам чиройли. Ҳоҳласанг бир гаплаштираман.
- Қаерда?
- Ҳозир Ясминага айтаман, бирга кетишга кўндиради. Олдин бир гап~сўзини эшит. Фақат ниятингни билдирма. Акаси билан онасидан ўлгудек қўрққани учун бегона йигитга тишини оқини кўрсатмайди.
- Унда яна ҳам яхши,- Мухторни қизга бўлган иштиёқи яна ортди.
Тўй тугагунча қизни кузатди. Ҳулкар рақсга тушишни билмас экан. Қизлар ўйинга тортганда номига қўлини қимирлатиб ўтирди. Лекин кулишлари чиройли эди. Жилмайиши билан чап юзида пайдо бўладиган кулгичи ҳуснига ҳусн қўшиб турарди.
Тўйдан қайтишда Мухторни машинасига минишди. У пайтлар отасини матизи бор эди. Муҳаммадали атай Ҳулкарни гапга солиб келди. Мухторга уни ўзини тутиши ҳам ёқди.
Кейинги гал қизни йўлини тўсиб совчи қўйишини айтганида қочиб кетди. Йигит барибир одамларини юборди. Совчилари ўйлаб кўрамиз жавоби билан қайтганини эртасига эса қаршисида Нишон пайдо бўлди. У ҳам Ҳулкарни кўзлаб юрган экан. Сен орадан чиқ деди. Чунки иккисини қўйганда, Мухтор турган палла оғир келарди. Ҳуллас у бўлди, бу бўлди иккиси қаттиқ тортишиб қолишди. Мухтор билан Ҳулкар унаштирилгач эса Нишон Мухтор билан баттар ёвлашди. Орадан йиллар ўтиб ёшлари яна ҳам улғайди. Бироқ Нишонни нафрати камаймади.
Мана энди тўрт қизли бўлгани унга айни қўл келди...
Мухтор уфф тортиб қўйди. Ўғилой туғилгандан кейин шу яқинда ўн тўртинчи январь муносабати билан ўтиришди. Ўшанда Нишон ичиб олгач, битта қадаҳ сўз айтиш учун ароқ пиёлани олиб шундай деди:
- Тўйлар кўпайсин. Яхши кунлар кўп бўлсин. Еб~ичиб юраверайлик. Ўтиришимиз бузилмасин. Кейинги гални Мухторбойга берамиз энди. Сонига ҳам адашиб кетдим нечинчидир қизли бўлгани муносабати билан...
Ҳулкар ҳафа бўлади. Мана бундай гапларни эшитган эркак қай ҳолатга тушсин, ахир. Бормай деса "боши эгилиб, қўшила олмай ҳам қолди" дейишади. Мухтор ана шундай давраларда ароқ адоват уруғини қандай зўр суғоришини кўради. Ўзи ичмайди. Ичган одам қандай пасткаш бўла олишига кўп бора амин бўлди.
- Ҳамма кийимингизни тайёрлаб қўйдим,- деди Ҳулкар қўлида болани қимирлатганча уйни у ёғидан, бу ёғига бориб келар экан. Нимадир демоқчи бўлиб эрига қараб~қараб қўйди~ю, айтолмади.
- Нима гапинг бор, айт,- деди Мухтор кийинишга тушиб.
- Ўғилойни иситмаси тушмаяпти.
-Мен нима қилай?
Ҳулкар юрагига наштардек санчилган сўзни ютиб аста минғирлади.
- Бир дўхтирга олиб бориш керакмиди?
- Ҳозир тўйни қўйиб бормайман~ку. Эртага поликлиникага олиб чиқасан.
Ҳулкар шу гапга ҳам хурсанд бўлди. Ҳар қалай ўлиб кетмайдими демади~ку. Ҳаво совуқ бўлгани учун қалин кийимларини кийиб чиқиб кетган эрини изидан мўнғайибгина қараб қолди.
🌹
- Бу нима деганингиз она,- деди Мухтор тўйдан қайтаётганларида онасини иккинчи бор уйланиш ҳақидаги гапига ажабланиб.
- Қучоғингни қизга тўлдириб юрмай ҳаракат қил дегани. Бунингни наслида бор ўғил туғмайди. Шунга яхшилаб ўйлаб кўриб сени уйлантиришга қарор қилдим.
- Она... Қизларимчи?
- Нима қизларинг. Яшайверади шу ерда.
- Ҳулкар боларидан воз кечади деб ўйлайсизми?
- Ҳулкар ҳам юраверади. Оёқ~қўли чаққон. Мен роса уруниб кўрдим. Кетсин деб. Ҳаммасига чидаяпти. Ўйлаб кўрсам кетолмас ҳам экан. Тўртта бола билан қаерга сиғади. Шунга сени акангни домига уйлантирамиз. Келин ҳам топдим.
- Она!
- Ҳўп деявер. Танийсан ҳам.
Холангни қўшниси Фароғат опани қизи. Бегона ҳам эмас, бувингни уйида яшаган пайтимиз уларни бувиси билан қўшни эдик~ку. Бунинг устига отаси мени қариндошим. Шахзода жияним десам ҳам бўлади. Фақат алоқалар бир оз узоқлашган. Кўрдингми қандай чиройли бўлиб кетибди. Ўзим атай машинанг олдигача олиб чиқдим. Ўзинг ҳам қуйиқ сўрашдинг~ку.
- Ёшликда бирга ўйнаб юрардик~да. Кейин ҳам кўча-кўйда салом-алигимиз бор эди.
5⃣
- Ана орангиз ҳам яқин экан.
- Она, бу гапларни қўйинг. Битта яримтага айтиб гапни чувалатманг. Мен... Бошқага уйланмайман.
- Мен ҳам ўғлим қўшхотин олсин деб ният қилмаганман. Аммо начора. Вазият шу.
Мухтор онасини бошқа гапларига жавоб бермади. Фойдаси йўқлигини яхши билади. Ҳўп деб қутилди. Уйларига етиб келишганида индамай хонасига кириб кетди. Хотини чироқ ёқилганча ухлаб қолибди. Қизлари қатор ётибди. Устини тепганларни кўрпасини ёпиб қўйди. Ўғилой онасини қучоғида. Иссиғи чиққани учун бешикка белашга қўрққан бўлса керак. Қизалоқ лабчалари бир четга кетиб жилмайиб қўйяпти. Мухтор беихтиёр термулиб қолди. Митти фаришта.
Эгилиб юзчаларидан ўпкиси келди~ю, нимадир тўхтатди. Онасини гаплари ёдига тушди. Ҳўрсиниб чироқни ўчириб ўзига тўшалган ўринга чўзилди.
🌹
Одамзод шундайки, битта гапни эшитса миясига борган сари ўрнашиб боради. Мақсад хола ҳам бир ой деганда ўғлини "қиз" билан кўриштиришга эришди. Шаҳзода ҳам ишига пишиққина экан. "Юлдизимиз бир~бирига тўғри келмаса гап~сўз бўлмайлик" деб бировга сездирмасликни сўради. Бу айни муддао бўлди. Мухтор учрашувга боргунча ҳам Ҳулкарни жавдираган кўзлари ёдига тушавериб кўнгли ғашланиб борганди. Аммо қаршисидаги ёшлигидек озғин ёш қизалоқ ўрнига гавдаликкина, кўхликкина ўзига қараб олган Шахзодага қараб, доим чарчаб, кўзлари уйқисираб юрадиган хотинини сиймосини ҳиралаша бошлади.
Иккисини суҳбати Шаҳзода киришимли бўлгани учун ҳам тезда қовушди. Гарчи болаликда ўйнаб юрган бўлишсада, Мухторга бир оз ноқулай бўлди. Аммо Шахзода тортиниб ўтирмади. Ҳамма нарсани тўғри тушуниб, очиқчасига гапирди. Мухторга ҳаммасидан шу ёқди. Балки қачондан бери Ҳулкар билан очилиб гаплашмагани учун аёл суҳбатини соғиндими?
Ҳуллас, Шахзода болалик таниши эмас, аёл сифатида қаршисида туриши унга ёқди. Инсон, дўст сифатида... Аммо уни иккинчи қилиб олиш... Ҳаммасидан буни Ҳулкарга айтиш... Уни шундоқ ҳам ғамга тўлган кўзларида қаршисида туриш...
Мухтор шу куни камдан~кам қиладиган ишини қилиб ичди. Уйига маст ҳолатда келди. Бўлмаса хотинини кўзига қарай олмасди. Ҳулкар эса эрим яна сиқиляпти, кимдир гапирдимикин яна деб юраги сиқилди. Чунки эрини дўсти Аминни хотини гапдан~гап чиққанида эри "Мухторни тўртинчи қизи туғилгандан кейин Нишон уни ҳар йиғинда жиғига тегяпти" деб қолганини айтди. Ҳулкарни эрига раҳми келди. "Мен заҳар ютсам ҳам уйда ўтираман, уларга қийин кўчани одами. Ҳамма нарсаси бор. Қанийди битта ўғил туғиб берганимда" деди кўзларига яна ёш олиб.
🌹
Март кириб келди. Ҳулкар эри қандайдир ўзгариб қолганини сезди. Бу вақтда Ўғилой уч ойдан ўтганди. Тинмай касал бўлавериб онасини қийнаб юборди. Икки марта шифохонага ҳам ётиб чиқишди. Шундоқ ҳам болаларидан ортиб эрига эътибор беролмай қолган Ҳулкар баттар эридан узоқлашди. Уни шубҳалантиргани Мухтор авваллари қизларига телефонини баъзида ўйнагани берарди, энди умуман ушлатмай қўйди. Кодлабди. Ҳулкар шунча ташвиши камдек юрагини ўрнашиб олган рашк билан ҳам курашиб, ўзини еб битира бошлади. Баъзан телефон билан йўқ бўлиб кетадиган Мухторга "ким билан гаплашяпсиз, кўрсатинг менга" деб бақиргиси келар, аммо ҳадди сиғмасди. Бир марта сўради, "ишинг бўлмасин" деган жавобни олгач, овози ўчди. Кун ўтган сари Мухтор уни кўзига қаролмай боряпти. Ҳулкарни энг шубҳалантиргани ҳам шу. Авваллари сўкса ҳам, бирон гап эшитиб жаҳли чиқса ҳам кўзига тик қараб гапирарди. Ҳозир эса... Кўзига қарамайди.
Ғиншиб турмаётган қизи ҳаёлларини бузган Ҳулкар уффф тортди. Сал нарида дафтар талашиб икки қизи ғижиллашиб Ўғилойни уйғотиб юборди.
- Ўчирасанми йўқми овозингни?!- бирдан жазавага тушиб кетди Ҳулкар. Ўрнидан туриб бориши билан қўллари билан бошларини ушлаб олган қизчаларни аямай савалади.
- Урманг аяжон. Урманг,- деб жони оғриб зорланишга тушишса ҳам ўзини тўхтата олмади. Кейин бешикда биғиллашни бошлаган Ўғилойни овози миясига уриб бешикни зарда билан тебратиб қарсиллатиб деворга ҳам уриб ола бошлади.
6⃣#Мафтуна_Абдуллаева