ლ - ანდად შენი სახე მუდამ თან დაგვყვება, ა - ლბათ მონატრება შენი გაგვაგიჟებს, დ - არდიანი გული უკვე ვეღარ ფეთქავს, უ - კვე ვეღარ ვუძლებთ, ამდენ ცრემლს და ფიქრებს. ნ - ეტავ ახლა ჩვენთან იყო როგორც ძველად, ა - მოდენა ტკივილს გული ვეღარ იტევს... ა - ლბათ ღმერთის ნება იყო შენი წასვლა, დ - ამწუხრებულებს ცრემლი შემოგვიტევს, ე - ხლა ყველაფერი თითქოს გვიანია, ი - ს ყველა წამი თვალწინ გვეხატება, შ - ენი გულისტკენა ყველას გვინანია, ვ - ხვდებით რომ ჩვენი ძმა ძლიერ გვენატრება, ი -სე არ ჩაივლის სუფრა ჩვენებური, ლ - ადუნა ძმაო, რომ არ გადღეგრძელოთ, ი - სევ გვენატრება სახე შენებური, და ამ მონატრებით შევსვავთ სადღეგრძელოს...