1 - БӨЛҮМ
Мен бугун жалбырактары бир бирден тогулуп жаткан бакты аралап кетип жатып,откон омурум,куйгон махабатым жана жаштыгым эсиме тушту.Бир кездерде шамалдар менен тен шуулдашкан жалбырактар бугун армандарын эч кимге айта албастан саргайып бут астыбызда калып жатканын коруп менинда тагдырым ушул саргайган жалбырактын тагдыры менен бирдей экенин тушундум.Адамдар айтышат "-эр жигит эч качан магабат учун ыйлабайт." -деп айтышат.Ооба биз эркектер эч качан коз жашыбызды корсотпойбуз. Бирок ич ичибизден сыздап ыйлап жашап отобуз.Ошондуктанда аялдарга караганда,журогундо жарасы бар эркек аз омур сурсо керек.Жаштыкта кетирген бир каталык эркекти билдирбестен ич ичинде