Ширин ва армонли кунлар
(қисса)
Учрашув......
1-2
Уша куни хаётимдаги энг бахтли куним бўлса керак деб кутгандим. Интикиб кутгандим... Малика билан учрашганимизга бир ой бўлиши керак эди. Асосийси эса ўша куни ёшларимиз ичида оммавийлашиб бораётган севишганлар байрами хам эди. Ушбу байрам бахонасида Маликага янада якинрок бўлиш, унга етишиш ниятим бор эди. Xуллас байрам килишга сабаблар сероб, хохиш бўлса бўлгани. Xохиш эса... Эхх, ўша кунни мажнунларча кутмаганимда эди, балки хозир хаётим бошкача булармиди.
Севишганлар кунидан бир ой олдин улфатларим билан доим тўпланадиган кафеда эркаклар байрамини нишонлашга келишиб олгандик. Кизик, орамиздан хеч ким армияга бормагану, ватан химоячилари кунини нишонлашимизни. Ўзимни устимдан ўзим куламан. Xаа, нима бўлсаям ахир эркакмизку, нишонлаймизда. Нима фарки бор автомат кўтарганми, кўтармаганми...
Кафеда «ок чой»; таъсирида кулишиб ўтирганимизда Тохир синфдошим кабинкага кириб келди.
-Эеее, бормисан Тохирвой. Одам деганам шунчалик куттирадими. Ёки уйдаги Зухрагинез справкага кўл кўйиб бермадиларми?.
Хамма хандон отиб кулиб юборди. Мани хазилим Тохирнинг гашига теккандай бўлдида, кесатигомуз гапларини бошлади.
-Зухрам гахд десам кўлимга кўнади. Эрни тергайдиган куни онасини Учкўргондан кўрсатарман. Ман кўчани боласиман. Баъзиларга ўхшаб кочиб колмайман эркакча ишга борганда...
У манга теккизиб гапирганди, чунки доим ўтиришларимиздан кейин улфатлар саунага борамиз деганда ман бахона топиб кетиб колардим. Сабаби - саунага албатта иккита-учта ойимчаларни олиб боришарди. Онам киз кидиришни бошлаганларидан бери бунака ишлардан сал узокрок юришга харакат килардим. Суриштиришганда таги очилиб колса хунук бўлишини билардим.
-Шунаками хали,- вазиятдан чикиб кетиш учун кулиб давом эттирдим, -гапинг рост бўлса, мана санга штрафной, кеч колганинг учун.
-Хозир битта, йўге иккита сюрприз кўрсатаман. Штрафной хам эсларингдан чикиб кетади, - Тохирнинг юзида айёрона табассум пайдо булди. Чикиб кетиб иккита кизни бошлаб кирди.
-Ўўўўў!!,- болалар урнидан туриб кетишди, - ана сюрпризу мана сюрприз, ана кир ювадиган мошинаю, мана тилбизор...
Кириб келган кизларнинг бири калта, хамма ери очик кизил кўйлакда эди. Кўринишидан раккоса бўлса керак деб ўйладим. Сочларини елкасига тушириб олган, пардозини кўрган киши фотомодел дейди. Кўчада хаммани ўзига каратиб юрса керак. Тохир уни Гули деб таништирди.
Иккинчиси эса.. Билмадим, шу кунгача бундай киз учратмагандим. Соддагина, лекин дид билан кийинган, пардози хам шундай. Коп-кора сочларини ихчамгина йигиб олган. Гули бироз бугдойранг бўлса, бу киз оппок пахтадай эди. Чап яногидаги холи ўзига жудаям ярашиб турарди. Гули билан иккови хар хил дунёдек эди. Аввалига шунчаки истараси иссик экан деб ўйладим, лекин кўзим кўзига тушганида ичимда нимадир жизз этди. Бу табассум аралаш нигохни хеч качон унутолмасам керак. Унинг исми Малика экан.
Хуллас, кизлар келдию дастурхонимиз янаям тўкин-сочин бўлиб кетди. Шампан виноси дейсизми, коняк дейсизми... Йўк ичкиликни ўзи йўк эди. Кабоб, димланган товук, бошка таомларни ва закускаларни кўйишга жой топилмасди. Бир бечора оилани бир ой давомида тўйгизса бўладиган егуликни бир кечада еб тугатишимиз керак эди. Зиёфат кучайса кучайдики, сусаймади. Xазил-кулгуларимиз билан кафени бошимизга кўтардик. Гули даврага тез киришиб кетди, факат Малика ўзини анчагина нокулай хис киларди. Ман унинг кўзларига, харакатларига термулиб, кўзимни узолмай ўтирардим. Бошкалар канча харакат килишмасин унга ичира олишмади. Болалар талаб килаверишгач Малика кетаманга тушиб колди.
-Она немножко скромная... Борасанда Мали, ўша уйингга. Мана болалар ташлаб кўйишади. Ундан кўра сал очилиброк ўтирсангчи, - Гули дугонасини жеркиб берди, - не позор меня...
-Ха, Маликахон, сал очилииииб ўтиринг, - деб Тохир яна бошлади китимир гапларини,- озгина кизиб олмасангиз кейин кийналасиз. Xали саунада бир чеккада уялиб ўтириб олманг тагин, ечинмасдан...
-Сауна?!.. - Малика ялт этиб Гулига каради, - Канака сауна? Мани ўзи каерга олиб келдинг? Яхши жой, бирровга бориб келамиз дегандингку.
-Бўлди килларинг энди, -чидолмай бакириб юбордим, - намунча мажбурлайсанлар, ичишни хохламаса ичмасин.
-Ўўў, гапирарканлару. Ўзимам хайрон бўлгандим, нимага огзига талкон солиб ўтирибди дўстимиз деб, - Тохир хар доимгидек ролига киришиб кетганди, - Ноз киляптиларда ўрток. А сан тушунмаяпсан, ооозгина нархини оширмаса бўлмайдида!
Малика шартта сумкасини олдида чикиб кетди. Ман оркасидан отландим. Шу пайт кўлимдан Тохир тутиб колди...
...Ташкарига чикканимда Малика йиглаб турган экан. Ох, накадар чиройли. Киз йиглаганини кўриб хеч качон шунчалик кувонмагандим. Йиглаганда кулганиданам гўзал булиб кетаркан. Чарос кўзларидан маржондек маржондек ёшлар дона-дона бўлиб окаётганди. Багримга олиб, кўз ёшларини артгим келиб кетди. Лекин чўчитиб юбораманми деб ўзимни тутдим. Мани кўргач юриб кета бошлади.
-Малика тўхтанг, тўхтанг энди. Улардан хафа булманг. Сал кайфлари ошиб колган бўлса керак. Сизни бошкача киз деб ўйлашди шекилли. Бироз китимирлигини хисобга олмаса ёмон бола эмас Тохир хам.
-Сиз хам уларга ўхшаб кизларга шунака кизикасизми?!..- унинг саволидан галати бўлиб кетдим.
-Йўге, ман умуман бошкачаман. Мумингина, кобилгина боламан. Ойимни чизган чизикларидан чикмайман. Кўяколинг энди, кўз ёшингизни кўриб юракларим эзилиб кетди,- деб кулиб кўйдим (ичимда эса йиглайверсин, тўхтамасин дердим).
Бу гапларимдан сал жахлидан тушгандай бўлдида, жилмайди.
Ох, бу табассум.. Тамоман цехрлаб кўйди бу карашлар.
-Узим кузатиб кўяман уйингизга, агар йўк демасангиз.
-Билмадим, кандай бўларкин.
-Кўркманг манякликдан узокман. Этдимку мумингина,..
-Кобилгина бола..., - деб кулиб юборди,- лекин ичгансизку.
-Каерда турасиз ўзи?
-Ахмад Донишда.
-Умримни кўп кисми Юнусобод йўлларида ўтади. Беш кўлимдай биламан хамма гаишникларни. Xавотир олманг. Бир амаллаб етиб оламиз. Йўллар хам эриган.
Машинада кетаётганда якинрок танишдик. Ундан оиласи хакида, каерда ишлаши ва нималарга кизикиши хакида суриштирдим. Кеч борганига гап эшитиш-ешитмаслиги хакида кизикдим. Адаси командировкада экан, бир-икки хафтадан кейин келар эканлар. Онаси эса биларкан кизининг кечикиб келишини. Кейин у хам мани хаётимдаги тафсилотлардан суради. У билан гаплашган сари манга канчалик якинлигини тушуна бошладим. Ичимда борган сари унга мехрим ошиб борарди, атирининг хиди эса сармастлигимни ошириб юборди.
Магнитофонда эса Юлдузхоним бизларга хизмат кўрсатиб ётгандилар. Унга хам жуда ёкаркан кушиклари, карабсизки манга яна битта ўхшаш тарафи.
Ярим юлга етганда телефоним жиринглаб колганди олиб карасам, онам манга кулиб караб турибдилар. Дисплейда соат 23.45ни кўрсатиб турибди, сал кам ярим тун бўлиб колибди. Эххх, ишни белига тепадилар хозир деб ўйладимда, Маликага жим дегандек бармогимни лабимга олиб бордим.
-Саломалайкум онаш, зерикмасдан ўтирибсизми. Xа, борман, борман дедимку. Ну энди урушманг ундай. Дори? Канака? Бўлди-бўлди. Бир соатларда бораман. Xозир сал ушланиб колдим. Бораман бир соатда. Бўлди.
Малика онангизни мазалари йўкми деб суради.
-Бироз юраклари огриб туради. Дори ичганларидан кейин босилади. Xечкиси йўк, хозир сизни уйингизга ташлаб кўяманда, олиб бораман дорини.
-Йўк-йўк. Ман йўлда тушиб коламан. Таксида етиб оларман. Сиз тез дори олиб уйга шошилинг. Ойингизга каранг.
****
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев