Նռանե
ՄԱՅՐՍ...
Մայրս լավաշ էր թխում՝
Նուրբ ձեռքերով կանացի,
Բույրը աշխարն էր բռնում,
Բույրը հայոց սուրբ հացի:
Իսկ ես փոքրիկ մի տղա
Նստած թոնրի շուրթերին,
Նայում էի զմայլված
Իմ հացաբույր մայրիկին:
.
..Էլ նա լավաշ չի թխում՝
Իր պես քնքուշ ու ճերմակ,
Դրսում անձրև է մաղում՝
Երկնալացով շարունակ...
ՀՐԱՆՏ ՎԱՂԱՐՇՅԱՆ