ՄԱՅՐՍ... Մայրս լավաշ էր թխում՝ Նուրբ ձեռքերով կանացի, Բույրը աշխարն էր բռնում, Բույրը հայոց սուրբ հացի: Իսկ ես փոքրիկ մի տղա Նստած թոնրի շուրթերին, Նայում էի զմայլված Իմ հացաբույր մայրիկին: . ..Էլ նա լավաշ չի թխում՝ Իր պես քնքուշ ու ճերմակ, Դրսում անձրև է մաղում՝ Երկնալացով շարունակ... ՀՐԱՆՏ ՎԱՂԱՐՇՅԱՆ
Комментарии 1