Geçen gün inşatta çalışan Suriyeli lere dedimki;neden vataninizi savunmadiniz,yollarda ölmektense vataninizi savunarak oleydiniz.bak biz 6 devlete karşı çoluk ,çocuk kadın kız kürek ile balta ile adamları denize Döktük Dediğimde bana şu cevabı verdi;ABİ sizin başınızda ATATÜRK ûnüz vardı bizlerin hiçbir zaman öyle bir şansımız olmadı. Yemin ederek söylüyorum tuylerim diken,diken oldu.
Dövünenler oldu, hakaretlere uğrayıp aşağılananlar oldu, tacize maruz kalanlar ve tecavüze uğrayanlar oldu. Hep ikinci planda oldunuz, kimi zaman hayvandan bile daha değersiz sayıldınız. Okumanız, yazmanız ve bir şeyleri başarmanız hep kısıtlandı. Ağladınız, acıdınız ve hep kanadınız...
Kimi zaman da ne yazık ki, öldürüldünüz... Babanız vurdu, amcanız vurdu, ağabeyiniz vurdu, küçük kardeşiniz vurdu ve sevdiğiniz o adam vurdu...
Açılsanız da kapansanız da hasta ruhla bakanların göz hapsinde oldunuz. Kasık arasındaki zihinlerin hedefleri ve kirli sohbetlerin mezesi oldunuz. Ne ruhunuz, ne bedeniniz ne de adınız hak ettiği değeri gördü.
Oysa şiirlerle, şarkılarla, güzel sözler ve gülen gözlerl