Жыві світальна Жыццём я абвеяна даўнім, Калі сузіраю званіцы, Калі твае чую крыніцы, Мой Полацк, гісторыяй слаўны. Званы твае доўга маўчалі, Цяпер абуджаюць святое, Наступнае будзяць, былое – Набыткі яго і адчаі. Я летапіс быццам гартаю І чую вякоў перазовы, І словы Скарынавай мовы, Што нас у былое вяртаюць. Мой Полацк, к табе ніцачола Хілюся ў паклоне вітальным. Жыві ж ты заўсёды світальна Пад крыламі светлых анёлаў!