Ինչի՞ց է, որ օրեցօր անճանաչելի է դառնում մեզ շրջապատող աշխարհը, անճանաչելի են դառնում մեր կողքի մարդիկ… Ինչի՞ց է, որ այս աշխարհում բառերը արդեն վաղուց կորցրել են իրենց արժեքը…նույնիսկ արարքներն են սկսել կասկածի տակ դրվել… Ինչի՞ց է, որ մարդիկ շատերին են հավատում, բայց ոչ ոքի չեն կարողանում վստահել…Ինչի՞ց է, որ ստում են` երջանկությունը չկորցնելու համար, դավաճանում են` ընկերությունը պահպանելու համար…Ինչի՞ց է, որ օրեցօր մենք դառնում ենք ամբոխի անբաժան մասը, հանդիպում հազարավոր մարդկանց, նրանց հետ կիսում օրը, բայց միևնույն է միայնակ ենք… Ինչի՞ց է, որ մարդիկ դադարել են երազել, հիմա միայն պլանավորում են… Ինչի՞ց է, որ մարդիկ դադարել են կարեկցել, դարձել են անտարբեր: Անտարբերությունը դարձել է առավելու